other languages

Italiano

Nel 1922 Gabriel Voisin iniziò a produrre l’automobile C 3 con la sua azienda; la Société des Aéroplanes Voisin. Fu equipaggiata con un motore quattro cilindri con una Potenza pari a 81 CV. Molti dei suoi clienti acquistarono soltanto il telaio per poterlo equipaggiare con una carrozzeria realizzata da costruttori indipendenti e molto probabilmente fu anche questa la ragione per il quale l’auto fu un grande successo.

Ci fu anche una versione sportiva della C3; una condizione indispensabile per lo stesso Gabriel Voisin, che fin da ragazzo era attratto dalle corse automobilistiche e volle far competere la sua creatura al Gran Prix A.C.F. di Duppigheim, vicino Strasburgo, nell’edizione svoltasi il 16 Luglio del 1922. Ma invece di competere nella categoria più alta scelse di gareggiare in una classe meno notata. Solo sei auto; due Peugeot e Quattro Voisin si schierarono sulla linea di partenza. Da questa prospettiva le possibilità di vittoria erano molto alte, ma a causa del fatto che le Voisin non soddisfano il regolamento della corsa non fu molto chiaro se una Voisin poteva gareggiare al Gran Prix. Il regolamento prevedeva un minimo di 130 cm di larghezza per le vetture, e la Voisin ne misurava soltanto 90 cm. Gabriel Voisin dichiarò che le regole erano davvero assurde e non volle assolutamente modificare la carrozzeria dell’automobile. Tuttavia ci teneva a far competere le auto alla gara. La soluzione a questo dilemma fu quella di equipaggiare un’estensione aerodinamica su ogni lato dell’automobile; con questo strattagemma, oserei dire geniale, riuscì’ a soddisfare il regolamento di gara senza dover modificare completamente la carrozzeria dell’auto.

I quattro piloti, Rougier, Duray, Guadermann e Picconi si schierarono sulla linea di partenza con le loro Voisin per competere contro le due Peugeot. La Corsa, dopo 53 giri e 709 Chilometri percorsi diedero ragione al quarantunenne Gabriel Voisin. Rougier vinse alle spalle di Duray, seguito a sua volta da Guadermann.

Nederlands

In 1922 begon Gabriel Voisin in zijn bedrijf, de Societé des Aéroplanes Voisin, met de productie van de C3. Deze automobiel werd voortbewogen door een 4 liter motor met een vermogen van 81 pk. Het model werd een verkoopsucces, waarbij veel van de klanten slechts een chassis aanschaften om het door een gespecialiseerde carrossier van een individueel koetswerk te laten voorzien.

Van de C3 bestond ook een sportieve variant en Gabriel Voisin, een liefhebber van spectaculaire sportevenementen, wilde daarmee deelnemen aan de door de Automobile Club de France op 16 juli 1922 in Duppigheim, in de buurt van Straatsburg, georganiseerde Grand Prix. Hij schreef niet in voor de hoogste wedstrijdklasse, maar voor de toerwagenrace waar zijn vier Voisins slechts twee Peugeots tegenover zich vonden. De kans op een overwinning was daarmee niet slecht, maar het was aanvankelijk niet duidelijk of de Voisin renwagens wel zouden kunnen deelnemen. Het probleem was dat de wagens niet aan het reglement voldeden! Hierin werd een minimale breedte van 130 cm ter hoogte van de zitplaatsen voorgeschreven, maar de carrosserie van de France raceauto mat daar slechts 90 cm. Gabriel Voisin – die deze regel absurd vond – wilde zijn smalle carrosserie daarom niet veranderen, maar hij wilde wel aan de race deelnemen. Om dit netelige probleem op te lossen besloot hij aan beide zijden van de carrosserie een aerodynamisch gevormde verbreding aan te brengen. Met deze truc voldeed hij niet alleen aan de regels, maar hij slaagde er ook in de oorspronkelijke smalle vorm te behouden. En zo verschenen de vier Voisin-coureurs, Rougier, Duray, Gaudermann en Piccioni en hun beide tegenstanders aan de startlijn.

Het verloop van de race bevestigde het gelijk van de berekenende 42-jarige Voisin en na 53 ronden en 709 kilometer kon hij een drievoudige overwinning claimen: Rougier behaalde de eerste plaats voor Duray en Gauderman.