other languages

Italiano

Nel 1922 il coinvolgimento del quarantaduenne ingegnere Tedesco Paul Henze fu un vero presso la fabbrica automobilistica guidata dai Fratelli Simson di Suhl, in Turingia, Germania, venne visto come un vero e proprio colpo di fortuna.

Realizzò la Type Supra, che entrò in produzione nel 1924. Fino alla fine del decennio, la gamma di quest’auto fu estesa attraverso varie motorizzazioni che pian piano avevano sostituito il quattro cilindri in linea iniziale con una potenza che oscillava tra i 50 e i 60 CV. Queste vetture avevano attirato l’interesse della clientela benestante per via della sua qualità. Nel 1926 il sei cilindri da 3.1 litri in linea debuttò sulla Type RJ e sostituì i motori quattro cilindri. Nel 1931 la Type RJ fu equipaggiata con un motore 3.3 litri che fu de facto l’evoluzione del 3.1 litri. Durante la presentazione della Type RJ fu annunciata anche la Type A, un’evoluzione della RJ, la quale fu disponibile subito dopo. Questi modelli continuarono la gamma delle Simson Supra, seppur l’ingegnere che le realizzò non fu più Paul Henze ma Fritz Hattler. La vettura di lusso ottenne un nuovo motore realizzato ex novo; un otto cilindri in linea con una potenza pari a 90 CV e una velocità massima di ben 120 km/h. Per domare una tale velocità la vettura fu fornita con due cinghie cavo che sostenevano le quattro ruote da 20 pollici della Type R. Per via del suo stile elegante ed allo stesso tempo imponente, il suo confort all’interno e non per ultimo le prestazioni del motore otto Cilindri, la Supra Type A fu soprannominata la “Rolls-Royce di Suhl”!

Ma il marchio “Simson” non fu mai apprezzato appieno dalla società benestante tedesca. In Totale vennero prodotte 1.520 Supra, di cui ben 40 Typ A, anche se alcune fonti dicono che questo numero probabilmente si assesti tra le 20 e le 30 unità prodotte della Type A; un numero davvero esiguo se lo vogliamo paragonare a vetture dello stesso blasone.

Nederlands

Met het in dienst nemen van de 42-jarige ingenieur Paul Henze deden de gebroeders Simson in het Duitse Suhl in 1922 een gouden greep.

Hij ontwierp de Supra, die vanaf 1924 in serie werd gefabriceerd. Met diverse voor hun tijd behoorlijk opgevoerde viercilinder-lijnmotoren variërend tussen 50 en 60 pk werd de modellenreeks tot het eind van het decennium flink uitgebouwd. Deze modellen spraken in toenemende mate de beter gesitueerde autokoper aan en dankzij hun goede kwaliteit vonden ze gretig aftrek in de ‘upper-class’. In 1926 volgde de 3,1 liter zescilinder in het type R de viercilinder op en vanaf 1931 werd deze ook – nu tot 3,3 liter uitgeboord – toegepast in het type RJ. Tegelijk met de presentatie van deze RJ werd ook de A voorgesteld, een verbeterde doorontwikkeling, zowel voor wat betreft de uitrusting alsook voor de motorisering. Alhoewel deze modellen de Supra-lijn volgden was Paul Henze daarvoor niet langer verantwoordelijk, hij was intussen opgevolgd door Ir. Fritz Hattler. De motor van deze luxe automobiel was geheel nieuw. Onder kap werd nu namelijk een achtcilinder lijnmotor ingebouwd met een vermogen van 90 pk. Daarmee bereikte de aristocratische auto een topsnelheid van 120 km/u. Om deze snelheid te kunnen beteugelen werden uit het type R de vacuüm ondersteunde kabelremmen overgenomen die de vier 20” wielen tot stilstand moesten brengen. Op grond van zijn deftige verschijning, zijn grote comfort en niet op de laatste plaats zijn krachtige motor kreeg de Supra Type A als snel in het spraakgebruik de bijnaam ‘de Rolls-Royce uit Suhl’ mee.

Maar de naam Simson werd toch nooit helemaal als chique automerk geaccepteerd in de Duitse high-society. Met hooguit 40 gebouwde exemplaren van het type A (sommige bronnen spreken zelfs van 20 of 30 stuks) droeg het model weinig bij aan de totale productie van de Supra-modellen die met ongeveer 1520 stuks bij elkaar toch al uiterst gering was.