other languages

日本人

20世紀初頭のアメリカの道路状況は酷いものだったので、ミルトン・オセロ・リーブスは心地よいソフトな乗り心地をドライバーに提供したいと考えた。

1910年、彼はアメリカのメーカであるオーバーランドから高級なセダンを購入し、運転の快適さを向上させるというアイデアを実行に移した。彼は車軸の数を2倍にした。彼は後部と前部の両方に車軸を取り付けたため、高級セダンの長さは８メートルまで伸ばされた。残りの部分はほぼ標準のままだった。ミルトン・オセロ・リーブスはダブル車軸構造によって道路の凹凸をより快適に緩和できると考えた。このようにリーブスは、1867年に、鉄道の寝台車を発明したジョージ・プルマンと同じ考え、つまり負荷を分散し、車輪の数を2倍にすることで振動を減らすという考えを自動車産業にも取り入れたのだった。

過度に長い車両を操縦できるようにするため、ミルトン・O・リーブスは2つの前車軸と1つの後車軸をステアリング可能に設計した。前の車軸には最大の操舵角、2番目の車軸はそれよりわずかに小さい操舵角、そして後車軸は前車軸とは反対方向に操舵した。したがってその車は事実上、それ自体の内側軸中心に回転した。実際にシステムは機能したようで3000マイルのプロモーションツアーもこなすことができた。マスコミは快適さの面でこの珍しい乗用車に非常に感銘をうけた。ホイールの数に基づいて、リーブスは「OctoAuto」という名前でその車を売り出した。

しかし結局、リーブスは一台も販売することはなかった、3,200USドルという高すぎる購入価格のせいだった。

Nederlands

De slechte toestand van de wegen in de Verenigde Staten in het begin van de 20e eeuw leidden er toe dat Milton Othello Reeves ging nadenken over de mogelijkheid automobilisten een zo aangenaam en comfortabel mogelijke rit te bezorgen.

In 1910 kocht hij een chique sedan van het Amerikaanse merk Overland en paste daarop zijn idee ter verhoging van het rijcomfort toe – hij verdubbelde het aantal assen. Zowel aan de voor- als aan de achterzijde monteerde hij een extra as, waardoor de voor de rest standaard gebleven luxe auto tot zo’n acht meter lengte uitgroeide. Met deze dubbelas-constructie meende Reeves de nadelige gevolgen van de oneffenheden in het wegdek aanzienlijk beter te kunnen afvlakken. De achteras werd bovendien bewegend uitgevoerd. Daarmee paste Reeves in de automobielbouw het idee van George Pullman toe, die met hetzelfde doel voor ogen al in 1867 het slaaprijtuig bij de spoorwegen introduceerde.

Om het overmatig lange gevaarte te kunnen besturen, maakte Reeves de twee voorassen en één achteras stuurbaar – de voorste had de grootste wieluitslag, de tweede vooras een iets geringere en de derde as stuurde tegen. Daarmee kon de auto in feite om zijn eigen midden draaien. Het systeem leek in de praktijk te werken en toen de autopionier met zijn auto op een 3.000 mijl lange promotie-tour ging toonde de pers zich met name voor wat betreft het comfort van de ongewone wagen zeer aangenaam verrast. Verwijzend naar het aantal wielen bood de uitvinder zijn voertuig onder de naam ‘OctoAuto’ aan.

Maar uiteindelijk verkocht Reeves geen enkel exemplaar, want met een prijs van U.S. $ 3.200 was de auto veel te duur.

Polski

Kiepski stan amerykańskich dróg u progu XX wieku spowodował, że Milton Othello Reeves rozmyślał nad poprawą komfortu jazdy zarówno kierowców, jak i pasażerów samochodów.

W 1910 kupił samochód marki Overland i zrealizował swój pomysł na zwiększenie wygody jazdy – podwoił liczbę osi. Pierwszą dodatkową oś zamontował z tyłu, a drugą z przodu pojazdu, dzięki czemu długość luksusowego sedana wzrosła do ośmiu metrów. Reszta samochodu pozostała w zasadnie niezmieniona. Dzięki podwojeniu liczby osi Miltonowi Reevesowi udało się w swoim niezwykłym samochodzie poprawić amortyzację – przejazd nierównymi drogami przestał więc być wyzwaniem. W ten sposób Reeves, rozkładając obciążenie i redukując drgania poprzez podwojenie liczby kół, przeniósł z kolei żelaznych do automobilizmu ideę Geroge’a Pullmana, który w 1867 r. skonstruował wagon kolejowy – salonkę.

Aby móc kierować nadmiernie długim pojazdem, Milton Reeves zaprojektował trzy osie skrętne: dwie przednie i jedną tylną. Przednia miała największy promień skrętu, druga nieco mniejszy, a koła tylnej osi ustawiały się w przeciwnym kierunku niż przednie. W ten sposób samochód niemal obracał się wokół własnej osi. W praktyce system wydawał się działać, więc pionier motoryzacji wyruszył swoim samochodem w trasę promocyjną o długości niemal 5000 kilometrów. Dziennikarze byli pod ogromnym wrażeniem niezwykłego pod względem komfortu samochodu osobowego, który ze względu na liczbę kół, został nazwany Octoauto.

Koniec końców Reeves nie sprzedał ani jednego egzemplarza swojego samochodu, ponieważ auto było zdecydowanie za drogie. Za ośmiokołowca trzeba było bowiem zapłacić 3200 dolarów. Dla porównania w 1911 Ford T kosztował ok. 700 USD.