other languages

日本人

1907年、ドイツ帝国植民地局はダイムラー・モトーレン・ゲゼルシャフトに、南西アフリカのドイツ領植民地で使用するために、特に高温と砂地に適応した車両の設計を注文した。

設計を担当したのは、創業者ゴットリープ・ダイムラーの息子パウル・ダイムラーである。直ちに技術陣は、ベルリン、マリエンフェルトの工場で、標準的なシャーシをベースにしたトラックを用いて、植民地局の要望を実現するために動き出した。

ダイムラー社は植民地局に、全長4メートル以上、重量3.6トンのこの特殊車両の代金として、当時のドイツ帝国の通貨である34,750ゴールドマルクを請求した。

1908年春にドイツ国内で行われた1,677kmに及ぶ耐久テストに合格し、1908年5月にドイツ領南西アフリカのスワコプムント行き蒸気船「ケディヴ号」に積み込まれた。ダイムラーから派遣されたポール・リッターは、運転手としての仕事を果たすため輸送に同行したが、同時にメンテナンスと修理の責任者でもあった。

ダイムラーやベンツの他の車両を伴って、車列はベルンハルト・デルンブルクとともにドイツの植民地である現在のナミビアを探検するために出発した。このトラックは「デルンブルク・ワーゲン（デルンブルクカー）」と呼ばれ、600kmの長旅に4日しかかからなかったが、馬で行くと9日かかるというから、その驚異的な時間短縮ぶりは称賛に値する。

Nederlands

Vanuit het Duitse keizerlijke Ministerie van Koloniën kwam in 1907 de opdracht aan de Daimler Motorengesellschaft een voertuig te ontwikkelen, dat in het bijzonder geschikt moest zijn voor gebruik in de hitte en het zand van Duits Zuidwest Afrika.

De verantwoordelijkheid voor de totstandkoming van de wagen werd in handen gelegd van Paul Daimler – de zoon van de oprichter van het bedrijf, Gottlieb Daimler. In de fabriek in Berljn-Marienfelde ging de technische staf onmiddellijk aan de slag om de wensen van het Ministerie te vervullen en men ontwikkelde een vrachtauto die op basis van een standaard chassis werd opgebouwd.

Voor het meer dan vier meter lange en 3,6 ton wegende bijzondere gevaarte stuurde de firma Daimler het Ministerie van Koloniën een rekening van 34.750 Mark.

In het voorjaar van 1908, na een uitgebreide 1.677 km lange proefrit op Duitse bodem toonden alle betrokken heren zich tevreden en in mei 1908 werd de auto met het stoomschip ‘Kedive’ naar Swakopmund in Duits Zuidwest Afrika verscheept. Samen met de auto vertrok ook de door Daimler ter beschikking gestelde Paul Ritter, die zichzelf voornamelijk als chauffeur zag, maar die ook voor onderhoud en reparaties verantwoordelijk was.

Vergezeld van andere voertuigen van zowel Daimler als Benz ging de expeditie van de Duitse staatsecretaris Bernhard Dernburg op pad met het doel de toenmalige Duitse kolonie, het huidige Namibië, nader te onderzoeken. Zijn goede reputatie verwierf de automobiel, die in het spraakgebruik al gauw de Dernburg-Wagen werd genoemd, zich dankzij de enorme tijdbesparing die het gebruik ervan opleverde, want voor een afstand van 600 km had de autocolonne vier dagen nodig, terwijl men te paard voor dezelfde afstand met zo’n negen dagen moest rekenen.

Polski

W 1907 r. Niemieckie Cesarskie Biuro Kolonialne złożyło w firmie Daimler-Motoren zamówienie na zaprojektowanie pojazdu przeznaczonego do użytku w gorącej i piaszczystej kolonii niemieckiej w Afryce Południowej.

Odpowiedzialność za projekt samochodu spoczęła w rękach Paula Daimlera – syna założyciela firmy – Gottlieba Daimlera. W berlińskim zakładzie Marienfelde zespół inżynierów natychmiast przystąpił do realizacji zlecenia w postaci ciężarówki na standardowym podwoziu. Daimler wycenił pojazd specjalny o długości niemal pięciu metrów i masie 3,6 tony na kwotę 34 750 marek.

Wiosną 1908 r. pojazd przeszedł wymagającą, 1677-kilometrową jazdę próbną na trasie Berlin- Stuttgart-Berlin, a w maju 1908 r. został załadowany na parowiec „Kedive”, który dostarczył ciężarówkę do miejsca docelowego – do Swakopmundu w Afryce Południowo-Zachodniej (obecnie Namibia). Wraz z samochodem podróżował, wysłany przez Daimlera, kierowca mechanik Paul Ritter, który, aby opiekować się pojazdem, wielokrotnie wracał do Marienfelde, aby zdobyć potrzebne części zamienne, a także umiejętności naprawcze i konserwacyjne.

Konwój pojazdów marki Daimler-Benz kierowany przez sekretarza stanu w Niemieckim Urzędzie Kolonialnym Bernharda Dernburga podążał ku dzisiejszej Namibii, by zbadać cesarską kolonię. Ciężarówka, którą na cześć urzędnika nazwano Dernburg-Wagen (samochód Dernburga), doskonale sprawdziła się w trudnych warunkach i pozwoliła na ogromną oszczędność czasu – na 600-kilometrową podróż konwój potrzebował tylko czterech dni, podczas gdy ta sama trasa przebyta konno trwała dziewięć dni.