other languages

日本人

1951年、イギリス コベントリーを拠点とするトライアンフの経営陣は、好評だったType 1800/2000ロードスターに後続車を作ることを決議しました。設計責任者Walter Belgroveがその任につき、当時革命的であった多数の機能を備えた2人乗りコンバーチブルの新しいデザインを設計しました。

最も目を引く装備はポップアップヘッドランプでした。ライトがオフの場合、2つの長方形のフラップがヘッドライトを覆い、フロントエンドにシームレスな外観を与えました。ライトがオンになると、車両の色で塗装されたカバーが自動的に脇に振られ、光線を放ちました。一見しただけでは分かりにくいその他の機能として、シャーシに組み込まれた油圧リフティングジャッキ、油圧操作のソフトトップメカニズム、電動式調整可能シートなどがあります。当時では珍しかった標準装備の自動車ラジオが取り入れられる予定でした。また、他の自動車とは異なり、ボンネットは左と右の両方に開閉可能で、取り外し可能です、ボンネットのロック解除は車内から操作することができました。Walter Belgroveは、前述の非常に洗練された機能をエレガントでシンプルな車体デザインに統合しました。両方のドア、開いたソフトトップは専用のプレートで覆われ、後輪のカバーは車体にシームレスに取り付けられました。

1951年に量産が開始される予定でしたが、車体生産に必要な相互管理の欠如、生産能力の不足、さらには1951年の外注生産の失敗により、トライアンフ TR-Xが量産されることは実際にはありませんでした。

Nederlands

Toen de directie van Triumph in Coventry besloten had dat er vanaf 1951 een opvolger moest komen voor de succesvolle 1800/2000 Roadster zette hoofdontwerper Walter Belgrove zich aan zijn tekentafel en schiep een open tweezitter met een compleet nieuwe vormgeving en talrijke snufjes die hun tijd ver vooruit waren.

De uitklapbare koplampen waren misschien wel de meest duidelijke exponent van zijn hang naar het buitengewone. Als de verlichting was uitgeschakeld bedekten twee rechthoekige klepjes de koplampen en gaven daarmee het front een naadloos voorkomen. Als de lampen werden ingeschakeld klapten deze in de kleur van de auto gespoten afdekkingen automatisch weg, zodat de lichtstraal vrijkwam. Andere, op het oog minder opvallende, vernieuwingen waren de in het onderstel ingebouwde hydraulische krik, het eveneens hydraulisch bediende kapmechanisme en de elektrisch verstelbare stoelen. Ook de radio, die Belgrave als standaarduitrusting in zijn model liet inbouwen was in die dagen geen alledaagse verschijning. Afwijkend van de meeste andere auto’s was ook de motorkap die zowel naar links als naar rechts geopend kon worden, maar die ook in zijn geheel kon worden weggenomen. De daarbij horende vergrendeling kon vanuit het interieur bediend worden. Deze alles bij elkaar zeer complexe techniek werd door Walter Belgrove in een elegante maar strak vormgegeven carrosserie verpakt, waarin beide deuren, het onder een afdekplaat opgeborgen dak en de verborgen achterwielen naadloos werden geïntegreerd.

In 1951 zou met de productie worden begonnen. Maar intern wanbeleid leidde tot onvoldoende capaciteit in de carrosserieafdeling die ook buiten de deur niet kon worden opgevangen en zo kwam het dat de TR-X nooit in serieproductie ging.

Polski

W 1951 roku kierownictwo firmy Triumph z siedzibą w Coventry zdecydowało o zastąpieniu udanego roadstera Type 1800/2000 następcą. Szef zespołu projektowego Walter Belgrove opracował całkowicie nowy model dwumiejscowego kabrioletu z licznymi rewolucyjnymi, jak na owe czasy, rozwiązaniami technicznymi.

Najbardziej niezwykłą cechą były chowane reflektory. Gdy światła były wyłączone, klapy zakrywały reflektory i zlewały się z opływowym kształtem pojazdu. Gdy światła włączano, osłony chowały się odsłaniając szkła reflektorów. Innymi, trudnymi do zauważenia na pierwszy rzut oka cechami, były elektrycznie sterowane mechanizmy: podnośniki hydrauliczne wbudowane w podwozie, siłowniki otwierania/zamykania miękkiego dachu i regulowane siedzenia. W projekcie zaplanowano nawet wyjątkowe wówczas i nie będące na wyposażeniu standardowym radio samochodowe. Sposobem otwierania od większości innych pojazdów tego typu różniła się także maska, którą można było podnosić zarówno z lewej, jak i prawej strony, a także całkowicie zdejmować. Jej odblokowanie było możliwe z wnętrza pojazdu. Te innowacje Walter Belgrove połączył z niezwykle elegancką i opływową bryłą kabrioletu. Para drzwi, automatycznie chowany w bagażniku miękki dach i osłonięte tylne koła stanowiły o wizualnej spójności karoserii.

Rozpoczęcie produkcji seryjnej planowano na 1951 r. Niestety, brak decyzyjności zarządu i mocy produkcyjnych, a także nieudana próba montowania samochodu na zewnątrz doprowadziły do tego, że Triumph TR-X nigdy nie wszedł do produkcji seryjnej.