other languages

日本人

1950年代初頭、ベルンハルト・ピションとアンドレ・パラの2人は、フランスのカーチューニングの舞台に登場した。彼らの好みは、実績あるシャシーの技術をベースにした新しい車体の製作であった。1951年、パリモーターショーで彼らは、フォード・ヴェデットとルノー4CVをベースにしたモデルを自社ブースで発表した。特にフォードの下部構造をベースにしたチューニングカーは人気を博し、その後数年間で300人近くの人に購入された。フランスのサンスに工場を持つ2人は、車体のデザインで非常に幸運な腕前を持っていることを証明した。ピションとパラは、適当な車体を探すうちに、パナール・ダイナのシャーシにたどり着いた。小型ながらパワフルなボクサー・エンジンに加え、1950年からル・マン24時間耐久レースで達成されていた効率性という分野での成功を受け、ボディ・メーカー、特にモータースポーツに強い関心を持っていたベルハルト・ピションが興味を持つことになったのだろう。

パナール・ダイナを小型で軽快なスポーツカーにするというアイデアは非常に魅力的で、彼らはそのアイデアを実行に移し、1953年10月のパリモーターショーで「パナール X86 ドロミテ」という名称で初めて発表したのである。

しかし、当初の需要は減っていき、ドロミテはごくわずかしか生産されなくなった。しかし、その後数年間は生産が完全に停止することはなかったが、1955年11月にわずか1台だけが生産され、総生産台数も15台にとどまったことから、このモデルはスポーツカーシーンの期待に応えたとは言い難かったといえる。.

Nederlands

In het begin van de jaren ’50 betraden de heren Bernard Pichon en André Parat de arena van de Franse carrosseriebouw. Zij bouwden hun koetswerken bij voorkeur op onderstellen die hun betrouwbaarheid hadden bewezen. In 1951 presenteerden zij op hun eigen stand op de Salon de l’Automobile in Parijs een Ford Vedette met kofferbak en een Renault 4CV coupé. Met name de verschillende op een Ford onderstel gebouwde conversies vonden in de daaropvolgende jaren ruim 300 maal een koper. De beide partners, met hun productie in het Franse Sens, bleken een gelukkige hand te hebben bij de vormgeving van hun eigen carrosserieën. Op zoek naar passende onderstellen kwamen Pichon en Parat ook bij het chassis van de Panhard Dyna terecht. Vermoedelijk waren het, naast de kleine maar sterke boxermotor, ook de successen in de 24 uur van Le Mans, waar vanaf 1950 een aantal jaren achtereen de Performance Index werd gewonnen, van grote invloed op hun keuze, want Bernard Pichon was zelf motorsport-fanaat.

De gedachte de Panhard Dyna om te bouwen tot een kleine, vlotte sportauto sprak hen dermate aan dat zij de daad bij het woord voegden en in oktober 1953 stelden zij op de Parijse Salon voor het eerst hun Panhard X86 Dolomites voor.

De initiële vraag nam al snel af en slechts een paar nieuwe Dolomites verlieten de carrosseriefabriek. De productie werd echter niet helemaal stilgelegd want nog in november 1955 werd er minstens één exemplaar afgebouwd. Uit het feit dat er slechts 15 Dolomites sportwagens werden afgeleverd kan men afleiden dat het model niet aan de wensen van de sportieve automobilist voldeed.

Polski

Na początku lat 50. XX wieku na francuskiej scenie tuningu samochodowego pojawili się Bernhard Pichon i André Parat. Zajęli się opracowaniem własnych nadwozi w oparciu o sprawdzone podwozia. W 1951 roku na własnym stoisku podczas wystawy Paris Motor Show zaprezentowali pojazd bazujący na Fordzie Vedette i Renaulcie 4CV. Szczególnie model oparty na fordzie cieszył się dużą popularnością – w kolejnych latach znalazł prawie 300 nabywców. Zakładając fabrykę w Sens we Francji konstruktorzy dowiedli, że mają bardzo szczęśliwą rękę w projektowaniu nadwozi samochodów. Pichon i Parat w poszukiwaniu odpowiednich rozwiązań zainteresowali się podwoziem roadstera Panhard Dyna Junior, które przebudowali na coupé, dodając sztywny dach. Pojazd dysponował co prawda niewielką, ale mocną jednostką napędową typu bokser, która prawdopodobnie wydatnie przyczyniła się do sukcesów osiąganych w wymagającym 24-godzinnym wyścigu Le Mans od 1950 roku.

Tak czy inaczej samochód dwójki inżynierów wzbudził na tyle duże zainteresowanie, że producenci nadwozi wdrożyli swój pomysł i zaprezentowali swoje dzieło pod nazwą Panhard X86 Dolomites podczas Międzynarodowego Salonu Samochodowego w Paryżu w październiku 1953 roku.

Początkowe zapotrzebowanie osłabło i tylko kilka sztuk „Dolomitów” opuściło warsztat – w samym np. listopadzie 1955 roku zmontowano tylko jeden samochód. Mimo że w ciągu następnych kilku lat nie zakończono produkcji, łączna liczba wyprodukowanych egzemplarzy wyniosła zaledwie 15 sportowych „Dolomitów”.