other languages

日本人

イタリアのメーカーアルファロメオは、1925年に"seicilindri"(6気筒）エンジンの製造を開始しましたが、1927年まで市場に発表しなかった。アルファロメオはエンジンの技術を継続的に進歩させた。排気量は当初1,487ccから1,700ccを超え、1939年には最終的に2,443ccに増加した。排気量が最大の6気筒エンジンは1930年代のショーケースプロジェクトとなり、スポーツカーメーカーとしての評判を高めていった。アルファロメオは1933年から独自のボディデザインを提供したが、エンジンのみを搭載したベアシャーシのみを注文するお客様はまだまだたくさんいた。 105 hpのパフォーマンスを備えた最も強力なエンジンは、レースイベントでの使用に最適であり、アルファロメオはそれを認識していた。

1939年の春、最強の標準エンジンを搭載した3つのシャーシが、カロッツェリアツーリング社に納入された。同社は、ミッレミリアのための特別なボディの設計と製造を委託された。しかし、第二次世界大戦のため、イベントは短期間でキャンセルされた。代わりに、工場は1939年3月3日に北アフリカでの長距離レースに参加し、強い印象を残す勝利を収めました。この印象的なパフォーマンスの後、アルファロメオは毎年恒例の長距離レース「ル・マン24時間レース」での成功を確実に繰り返したいと考えた。その目的を確実にするため、アルファロメオはもう一度、カロッツェリアツーリング社に、非常に低い空力抗力係数を持つ特別なボディを構築するように依頼した。

そのアルファロメオのユニークさと同じくらい見事に、1939年6月17-18日のルマン24時間レースでのパフォーマンスは期待外れだった。正式に命名されたアルファロメオ6C2500 SS ベリネッタツーリングは、レイモン　ソメール/プリンス　ビラの2人によって運転され、最初に点火装置のスパーク問題に悩まされ、最終的にエンジンの欠陥でレースを去ることになった。

Nederlands

Al in 1925 begon het Italiaanse Alfa Romeo met de productie van de zescilinder ‘6C’ motoren die in 1927 officieel op de markt kwamen en die van af dat moment permanent werden doorontwikkeld. De cilinderinhoud groeide in die tijd geleidelijk van 1487 cc in het begin via 1752, 1917 en 2306 tot uiteindelijk 2443 cc in 1939. Deze zescilinder motor, in de grootste uitvoering getooid met de afkorting 6C 2500, werd in de jaren ’30 het succesnummer van Alfa Romeo waarmee de sportieve reputatie van het merk nog eens duidelijk werd onderstreept. Alhoewel er vanaf 1933 door de fabriek een standaard carrosserie werd aangeboden bestelden nog veel afnemers enkel het chassis met de motor. De sterke motor met z’n 105 pk smeekte als het ware om deelname aan races en daarvan was men zich ook in de fabriek terdege bewust.

In het voorjaar van 1939 werden drie exemplaren van het chassis met de sterke motor afgeleverd bij ‘Carrozzeria Touring’. Het was de bedoeling dat daarop een bijzondere carrosserie, geschikt voor deelname aan de Mille Miglia, zou worden gebouwd. Maar donkere oorlogswolken pakten zich samen en mede daarom werd het traditionele evenement in 1939 afgelast. In plaats daarvan nam Alfa Romeo in maart 1939 deel aan de langeafstandsrace van Tobroek naar Tripoli in Noord-Afrika die overtuigend werd gewonnen. Na dit indrukwekkende succes richtte Alfa Romeo het vizier op een ander evenement dat de heerschappij van het merk op het circuit kon bevestigen: de jaarlijkse 24 uur van Le Mans. Om voor deze race optimaal te zijn uitgerust werd gezocht naar een carrosserie die zo weinig mogelijk last zou hebben van rijwind en wederom werd een beroep gedaan op Carrozzeria Touring.

Hoe mooi de exclusieve Alfa Romeo uiteindelijk ook geworden was, het optreden bij tijdens de 24 Uur van Le Mans op 17 en 18 juni 1939 werd een teleurstelling. De voluit Alfa Romeo 6C 2500 SS ‘Berlinetta Touring’ genaamde auto van Raymond Sommer en Prins Bira had in eerste instantie problemen met de bougies en toen ook de motor zelf kapotging moest de race voortijdig worden opgegeven.

Polski

Włoski producent Alfa Romeo rozpoczął produkcję swoich sześciocylindrowych silników w 1925 roku. Ich komercyjna premiera jednak miała miejsce dopiero dwa lata później. Włosi nieustannie rozwijali swoje silniki – początkową pojemność wynoszącą 1487 cm3 zwiększono do ponad 1700 cm3 i ostatecznie do 2443 cm3 w 1939 r. Sześciocylindrowa jednostka – oznaczona symbolem 6C 2500 – o największej pojemności skokowej stała się wizytówką Alfy lat 30. XX wieku, co podkreślało reputację tego producenta jako firmy wytwarzającej wozy sportowe. Chociaż inżynierowie Alfy samodzielnie projektowali nadwozia od 1933 roku, wciąż wielu nabywców zamawiało same podwozia wyposażone jedynie w silniki. Najlepszy motor o mocy 105 KM był wręcz stworzony do wyścigów, czego szefostwo Alfy Romeo było świadome.

Wiosną 1939 roku trzy podwozia wyposażone w najmocniejsze jednostki napędowe dostarczono do firmy Carrozzeria Touring. Producentowi zlecono zaprojektowanie i zbudowanie specjalnej zabudowy dla Mille Miglia. Ale z powodu zbliżającej się II wojny światowej zamiary zmieniono. Zamiast tego 3 marca 1939 roku wóz wziął udział w wyścigu długodystansowym Mille Miglia Africana w Afryce Północnej i zdeklasował rywali. Po tych imponujących osiągach Alfa Romeo zamierzała powtórzyć sukces w corocznym wyścigu długodystansowym 24h Le Mans. Tym razem po raz kolejny firmie Carrozzeria Touring zlecono skonstruowanie nadwozia o bardzo niskim współczynniku oporu powietrza.

O ile wyjątkowa i piękna była Alfa Romeo, o tyle jej występ w 24-godzinnym wyścigu Le Mans 17–18 czerwca 1939 r. był rozczarowaniem. Alfa Romeo 6C 2500 SS Berlinetta Touring – bo taką oficjalną nazwę otrzymał bolid – prowadzona przez Raymonda Sommera i księcia Birę cierpiała na problemy ze świecami zapłonowymi, aby ostatecznie opuścić wyścig z usterką silnika.