other languages

日本人

第二次世界大戦が終わり、連合国4カ国がドイツ帝国を分割すると、アイゼナハの旧BMW支社工場はロシアの占領下に入った。ロシアの影響下で、工場は「アフトウェロ」と呼ばれるようになった。旧製造所には、戦前に生産されていたBMW 328の部品がまだ十分に残っていた。ロシアの支援を受ければ、敵とされた西ドイツよりも優れた自動車をすぐに生産できるという考えが、多くの人の心に根付いていたのである。特にロードレースでは、競争力のあるレーシングカーへの要望がより一層強くなっていった。

この課題を達成するために、アイゼナハの技術者たちは、これまでの設計とは異なる2リッタークラスのレーシングカーの製作に取り掛かった。それは、空気力学を徹底的に追求した外観にも表れている。そのため、当時は一般的だった独立した車輪がなく、車輪はボディの中や下に配置されていた。また、通常より小さいステアリングアングルを考慮し、車幅は競合他社よりはるかに広くなった。滑らかなアルミニウム製ボディは、格子状のチューブフレームの上に取り付けられ、突起物は見当たらない。設計と製作は、エンジニアのゲオルク・ハフナゲルを中心とするクルーが担当した。このレーシングカーは2勝し、その後公道走行可能な2シーターに改造され、1950年にライプツィヒ見本市で展示された。

Nederlands

Toen de Tweede Wereldoorlog voorbij was en de vier geallieerde machten het Duitse Rijk hadden opgedeeld viel zoals bekend de voormalige BMW-fabriek in Eisenach in handen van de Russische bezetters. Onder Russische invloed kreeg de gewezen onderneming de naam ‘Awtowelo’. In de productiehallen bevonden zich nog voldoende onderdelen van het vooroorlogse type BMW 328. Het idee om, met hulp van de Sovjets, al snel betere auto’s dan in het – inmiddels tot vijand verklaarde -Westen te gaan produceren, kwam bij menigeen op.  Het was met name de bedoeling voor wegwedstrijden een competitieve renwagen te ontwikkelen.

Om dit plan in te kunnen realiseren zetten de ontwerpers in Eisenach zich er toe een raceauto voor de 2-liter klasse te construeren die afweek van het tot dan toe gebruikelijke. Dat zag men al aan het uiterlijk, dat geheel volgens aerodynamische principes was vormgegeven. Dat betekende dat de auto geen – zoals in die dagen gebruikelijk was – vrijstaande wielen had, want die bevonden zich geheel binnen de carrosserie. Zelfs met een kleinere voorwieluitslag dan gebruikelijk, leek de auto nog steeds aanzienlijk breder dan zijn concurrenten. Een gladde aluminium carrosserie, elegant en zonder uitstekende delen, werd gevormd over een frame van dunne buizen. Verantwoordelijk voor het ontwerp was Ing. Georg Hufnagel. De renwagen won twee wedstrijden en werd daarna omgebouwd tot tweezitter en gepresenteerd op de Leipziger Messe in 1950.

Polski

Po zakończeniu II wojny światowej i podziale III Rzeszy przez cztery mocarstwa alianckie dawny zakład filialny BMW w Eisenach dostał się w ręce Rosjan. Władze ZSRR przemianowały nazwę tej fabryki na „Awtowelo”. W ocalałych przed wojenną pożogą miejscach można było jeszcze znaleźć poukrywane części produkowanego tam przed wojną BMW 328. Ówczesne kierownictwo fabryki zamierzało, by przy wsparciu Rosjan, produkować lepsze pojazdy niż – uznane za wroga socjalizmu – Niemcy Zachodnie. Szczególny nacisk położono na skonstruowanie samochodu wyścigowego, który miałby szanse nawiązać walkę na torze z zachodnimi konkurentami.

W celu realizacji tego zadania inżynierowie z Eisenach rozpoczęli budowę samochodu sportowego, który mógłby wystartować w klasie pojemności dwóch litrów i który odbiegałby od poprzednich konstrukcji. Prace rozpoczęto od karoserii, którą całkowicie przeprojektowano pod kątem aerodynamiki. Oznaczało to, że samochód nie miał – jak to było wówczas w zwyczaju – odkrytych i wystających poza bryłę nadwozia – kół. Osłonięcie kół spowodowało jednak zwiększenie promienia skrętu pojazdu w porównaniu do samochodów konkurencji. Zoptymalizowane, aerodynamiczne aluminiowe nadwozie bez jakichkolwiek wystających elementów osadzono na filigranowej ramie rurowej. Za projekt i wykonanie odpowiadał zespół konstruktorów skupiony wokół głównego inżyniera zakładów w Eisenach, Georga Hufnagela. Opływowy bolid wygrał dwa wyścigi, a następnie przerobiono go na dopuszczone do ruchu drogowego dwumiejscowe coupé, które zaprezentowano na wystawie w Lipsku w 1950 roku.