other languages

日本人

アルファ・ロメオの6Cという略語は、高度なエンジン製造技術を意味していた。数字の6はピストンの数を表し、文字のCは「シリンダー」を意味しており、正確には「cilindri」というイタリア語の言葉に由来している。

このエンジンコンセプトは、1925年に初めてアルファ・ロメオで登場し、1934年までに2.3リットルまで総排気量が徐々に増加していった。

6C 2300のシャーシは多くのコーチビルダーに供給され、様々な外装のものが存在した。そのうちの1つがピニンファリーナのデザイナーによって設計された。この唯一無二の車は、1937年にミラノの展示会で一般に公開された。車は最先端のハーフストリームラインベルリネッタカーボディを特徴としており、空気力学に基づいてに徐々にすぼまったリアエンド、カバーされたリアホイール、そして小さなフィンが特徴的だった。このデザインは、フロントエンドが未だに既存の「古い」形状であり、ストリームライン的要素がないため、「ハーフストリームラインボディ」と呼ばれた。空気は独立したヘッドライトと前輪の丸いフェンダーの周りを渦巻いて流れた。

ピニンファリーナのデザイナーたちはこの6C 2300で視覚的に魅力的な車を作り上げたことは間違いないが、それ以上の詳細は数十年以上経て忘れられたままである。したがって、この車が展示会のために製造された理由、クライアントは誰だったのか、そして少量生産が計画されていた可能性等は依然として不明である。

Nederlands

De afkorting 6C stond bij Alfa Romeo altijd voor een hoogwaardig motorontwerp. Het getal zes vertegenwoordigde het aantal zuigers en de letter C stond voor het woord cilinder, letterlijk stond er: “sei cilindri”.

In de wereld van Alfa Romeo zag dit motorconcept voor het eerst het levenslicht in 1925 en tot 1934 werd de cilinderinhoud in stappen verhoogd tot 2,3 liter.

Het chassis van de 6C 2300 werd aan tal van carrossiers geleverd, dus er bestond een groot aantal uiterlijk verschillende versies.

Eén daarvan werd vormgegeven door de stylisten van Pinin Farina. Dit unieke exemplaar werd in 1937 op de beurs van Milaan aan het publiek gepresenteerd. Tijdgenoten, bekend met de toenmalige stand van de techniek, herkenden in de lijnvoering een semi-gestroomlijnde berlinetta-carrosserie. Deze was herkenbaar aan de aerodynamisch taps toelopende achterkant met de verborgen achterwielen en de kleine vin. Dit uiterlijk werd semi-gestroomlijnd genoemd omdat aan de voorkant nog steeds de traditionele vorm - zonder noemenswaardige aerodynamica - terug te vinden was. De wind had vrij spel rondom de vrijstaande koplampen en de afgeronde spatborden van de voorwielen.

Het lijdt geen twijfel dat de ontwerpers van Pinin Farina een zeer succesvolle greep hebben gedaan met deze 6C 2300, maar in de loop van de decennia is nadere informatie verloren gegaan. Het blijft dus onduidelijk waarom het voertuig voor de autotentoonstelling werd gebouwd, wie de klant was en of er misschien zelfs een kleine serie van was gepland.

Polski

6C w języku Alfy Romeo zawsze oznaczał silnik z górnej półki. Jak można się domyślić cyfra „6” oznaczała liczbę tłoków, a litera „C” – skrót od „cylinder” (po włosku „cilindri”).

Koncepcja tego silnika Alfy Romeo ujrzała światło dzienne po raz pierwszy w 1925 roku i była stopniowo modyfikowana, czego efektem było w 1934 roku zwiększenie pojemności skokowej do 2,3 litra.

Podwozie modelu 6C 2300 było dostarczane do wielu producentów karoserii, więc powstało wiele odmiennych wersji nadwozia. Jedną z nich zaprojektowali styliści z Pininfariny. Ten wyjątkowy egzemplarz zaprezentowano podczas wystawy w Mediolanie w 1937 roku. Samochód miał najnowocześniejsze, częściowo opływowe nadwozie Berlinetta, rozpoznawalne dzięki aerodynamicznie zwężającemu się tyłowi z zasłoniętymi tylnymi kołami i niewielką płetwą. Konstrukcja ta zyskała miano półopływowej ze względu na fakt, że przód samochodu wyglądał dość tradycyjnie i powszechnie – bez aerodynamicznych elementów. Tył natomiast prezentował się znacznie nowocześniej.

Niewątpliwie projektanci z Pininfariny opracowali na bazie 6C 2300 atrakcyjny wizualnie samochód, ale z upływem czasu zapomniano o różnych szczegółach dotyczących jego historii. W związku z tym pozostaje niejasne, dlaczego pojazd przygotowano na wystawę, kim był nabywca samochodu i czy planowano wyprodukowanie nawet krótkiej serii tego modelu.