other languages

Italiano

Il Salone Internazionale Dell’Automobile di Berlino del 1939, svoltosi dal 17 Febbraio fino al 15 Marzo, fu ricordato per esser stato l’evento del quale fu presentata per la prima volta al pubblico la Mercedes Benz Type 230 W153. A causa dello scoppio della Seconda Guerra Mondiale, il potenziale successo di questa nuova Mercedes verso la potenziale clientela di riferimento fu molto limitato. Tuttavia moltissimi appassionati d’automobili videro il potenziale di questa Mercedes attraverso la possibilità di incarrozzarla trasformandola in una vera e propria automobile di lusso.

Anche l’’industriale svizzero Ernest Rufener, proprietario di un’industria tessile situata a Langhental, impugnava quest’opinione riguardo la vettura. Aveva il desiderio di realizzare una nuova carrozzeria in base alle sue idee e contattò la rinomata carrozzeria svizzera Carrosserie Graber. Rufener visualizzò l’idea di una convertibile due porte con quattro posti. Il posteriore fu ripreso negli stilemi dalla Bugatti Tipo 57, la quale fu anch’essa disegnata da Graber nel 1937. Il tratto distintivo di quella spettacolare vettura francese fu il suo lungo e arguto posteriore che copriva interamente le ruote posteriori. Gli Ingegneri svizzeri adottarono questo design adottarono questo design per il posteriore di questa nuova carrozzeria: mentre il frontale era stato realizzato proprio per esser il più assoluto fedele alla vettura di Stoccarda. Contrariamente alle portiere anteriori incernierate nella parte posteriore della standard Mercedes 230, fu deciso di montare due portiere con cerniera anteriore, cosa abbastanza inusuale nel 1939. L’estremità posteriore non soltanto allungò visibilmente l’automobile, ma conferì anche all’autovettura l’aspetto ed il fascino di una berlina lussuosa. Rimaneva una questione di gusti se l’auto con capotte chiusa o aperta rinforzava la silhouette allungata della Mercedes. La caratteristica di riporre completamente la capotte nel baule posteriore dell’automobile era anche questa una cosa piuttosto rara in quel periodo storico.

Nederlands

De Internationale Automobiel- en Motorfietstentoonstelling van Berlijn in 1939 – van 17 februari tot 15 maart – betekende de openbare première van de Mercedes-Benz 230 (W153). Omdat in september van 1939 de Tweede Wereldoorlog uitbrak, kon de nieuwe Mercedes zijn kwaliteiten slechts beperkt waarmaken, maar desondanks onderkenden enkele autoliefhebbers al bij de introductie dat de auto met een aangepaste carrosserie zich tot luxe vervoermiddel zou kunnen laten ombouwen.

Dit idee werd ook aangehangen door de Zwitserse industrieel Ernst Rufener, eigenaar van een textielfirma in Langenthal. Hij wilde een unieke auto naar eigen inzicht laten bouwen en gaf daartoe de opdracht aan de bekende Zwitserse carrossier Graber. Het wensenpakket van de rijke industrieel omvatte een tweedeurs cabriolet met vier zitplaatsen die van achteren zou moeten lijken op de Bugatti 57 die in 1937 door Graber van een carrosserie werd voorzien. Opvallend aan de Franse cabriolet was de lange en taps toelopende achterzijde, die ook de achterwielen geheel omsloot. Deze vorm lieten de Zwitserse koetswerkers ook in de nieuwe carrosserie terugkomen, waarbij de gehele voorzijde van het origineel uit Stuttgart bewaard bleef. Waren de voordeuren van de oorspronkelijke Mercedes sedan nog aan de achterzijde opgehangen, bij de cabriolet besloot men de scharnieren van de twee grote deuren aan de voorzijde te bevestigen – een oplossing die in 1939 nog maar weinig werd toegepast. De taps toelopende vorm van de achterzijde verlengde de auto niet alleen optisch maar gaf het model ook de flair van een grote limousine, waarbij het een kwestie van smaak was of een gesloten kap de lange lijn van de carrosserie wel of niet versterkte. De mogelijkheid de linnen kap in het koetswerk weg te laten zakken was een tot dan toe ongebruikelijk detail.