other languages

日本人

自動車の最高級クラスであっても、世界中の顧客は高級車に絶えず革新を求めた。1920年代末、イギリスのロールス・ロイス社はこの要求を受けて、それまで生産されていた「ファントムI型」を改良し、「ファントムII型」として発表した。まず第一に、エンジン出力を120hpに高めたことが、このシリーズの特徴であり、裕福な客層に喜ばれたのだろう。

さらに、よりスポーティさを好む顧客向けに、「ファントムII」でしか手に入れることのできない「コンチネンタル」バージョンも用意された。この名前は、この車がヨーロッパ本土に納められることを想定して付けられたものである。コンチネンタル」は、ホイールベースが3.6メートルと短いことが特徴であった。ロールス・ロイスが1936年までに販売した「ファントムII」のシャーシは1,681台であったのに対し、コンチネンタルは281台であった。

コンチネンタルのスポーティさを強調するために、より軽量な車体が用意され、さりげなくスポーティな外観が施された。通常、このような豪華な顧客層に、ボディを製造できるのは選ばれた企業だけであった。例えばイギリスでは、「トラップ＆メイバリー社」や「パーク・ウォード社」が、高貴な外装を好んだ。大陸では特に、パリのケルナーやビンダーなど、フランスのボディメーカーがこの界隈で地位を確立していた。

Nederlands

Zelfs in de hoogste klasse automobielen verwachtte de wereldwijde klantenkring constant verbeteringen aan hun luxe auto’s. Deze vanzelfsprekendheid leidde er in het eind van de jaren ’20 toe dat de Engelse fabrikant Rolls-Royce zijn op dat moment gefabriceerde type Phantom I na verbeteringen als Phantom II opnieuw op de markt bracht. Het was bij dit soort auto’s met name de toename van het motorvermogen tot 120 pk, die met toestemming door de welvarende clientèle werd begroet.

Voor de wat sportiever ingestelde koper bood de fabriek, uitsluitend voor de Phantom II, de ‘Continental’ uitvoering aan. Die toevoeging werd met name gekozen omdat de directie ervan uitging dat deze auto’s bij voorkeur op het Europese vasteland zouden worden gebruikt. De Continental was herkenbaar aan een kortere wielbasis, die 3,6 meter bedroeg. Uiteindelijk bleef het geleverde aantal onderstellen bij 281 steken – in vergelijking daarmee: tot 1936 kon Rolls-Royce in totaal 1.681 exemplaren van het Phantom II chassis leveren.

Om de sportiviteit van de Continental te benadrukken werden bij voorkeur lichtere koetswerken besteld, die er meestal ook behoorlijk sportief uitzagen. Zoals gewoon in deze illustere klantenkring, kwamen voor de bouw van de carrosserie uitsluitend de gerenommeerde carrossiers in aanmerking. Zo hadden bij voorbeeld in Groot-Brittannië ‘Thrupp & Maberly’ en ‘Park Ward’ de voorkeur. Op het Europese continent waren dat met name de Franse carrossiers zoals bijvoorbeeld ‘Kellner’ of ‘Binder' in Parijs.

Polski

Nawet w najwyższej klasie aut klienci na całym świecie domagali się ciągłych innowacji w swoich luksusowych samochodach. Pod koniec lat dwudziestych XX wieku oczekiwania rynku skłoniły brytyjskiego Rolls Royce’a do ulepszenia produkowanego do tej pory modelu Phantom I i wprowadzenia jego następcy – Phantom II. Przede wszystkim jednak w odświeżonej wersji Phantoma zamontowano lepszy silnik o mocy 120 KM, co ochoczo podchwyciła zamożna klientela.

Dla odbiorców o nieco bardziej sportowych preferencjach fabryka oferowała wersję Continental – dostępną tylko dla Phantom II. Przydomek ten wybrano z uwagi na politykę kierownictwa Rolls Royce’a, które zakładało, że samochody te będą najlepiej dostarczane na kontynent europejski. Modele Continental można było rozpoznać po zmniejszonym rozstawie osi wynoszącym 3,6 metra. Ostatecznie wyprodukowano 281 wariantów nadwozia Continental – dla porównania, do 1936 r. Rolls-Royce sprzedał łącznie 1681 limuzyn Phantom II.

Aby podkreślić sportowy charakter Continentala, zamówiono lżejsze karoserie, których wygląd miał lekko sportowy charakter. Jak można przypuszczać w przypadku realizacji zamówień dla najbogatszej klienteli, tylko wybrane firmy kwalifikowały się do produkcji nadwozia. I tak w Wielkiej Brytanii zajmował się tym Trupp & Maberly oraz Park Ward, a we Francji Kellner i Binder.