other languages

日本人

スイス人のピーター・モンテヴェルディは、1962年からMBMというブランド名で車を販売していた。

彼は、小型でスポーティな車を考えており、そのために道路使用許可証を取得しようとした。モンテヴェルディの年代記を読むと、この車はロンドンの見本市で得たインスピレーションをもとに、彼自身がデザインしたものであることがわかる。そして、MBM ツーリスモという名で一般に公開された。製作者は量産を計画したと思われ、当時の報道ではすでに100台が製作されたと言われた。しかし、それは仮説に過ぎなかった、量産は実現されていなかったのである。正確な製作台数については、モンテヴェルディの年代記にあるように、1台から3～5台まで、さまざまな詳細が流布している。

上記の話に加えて、もう一つ別の見解があった。

ヘロン・プラスチックス社は、イギリスのグリニッジでプラスチック・ボディを製造していたが、ヘロン・ヨーロッパというスポーティなスピードスターを開発し、1962年に「レーシング・ショー」という展示会で一般に発表していた。

ヘロン・プラスチックスは、このスポーツカーをキットとして580ポンドで販売し、また、大まかに組み立てたものを730ポンドで販売した。イギリスの工場から出荷されたのは、全部で12台だけだった。MBMと比べると、特に車体の微妙な違いだけで、非常に高い類似性が目を引く。ピーター・モンテヴェルディは自分で車をデザインしたのではなく、イギリスのデザインを自分の名前で売り出そうとしたのだというのが、今日の専門家の見解である。

Nederlands

De Zwitser Peter Monteverdi bood vanaf 1962 zijn eigen automobielen onder de merknaam MBM aan. Voluit stond die afkorting voor ‘Monteverdi Binningen Motors’.

Hij had een kleine sportauto voor ogen die geschikt moest zijn voor toelating op de openbare weg. Als men zijn eigen verhaal mag geloven, werd de auto door de Zwitser zelf ontwikkeld, nadat hij inspiratie had opgedaan op een tentoonstelling in Londen. Onder de naam MBM-Tourismo werd de auto aan het publiek gepresenteerd. De vermeende maker plande serieproductie en in de toenmalige pers deed al een getal van 100 exemplaren de ronde. Doch dat bleef een theoretisch getal, want de serieproductie kwam niet van de grond. Over het totaal aantal gebouwde auto’s bestaan uiteenlopende meningen, variërend van één enkel exemplaar tot drie of zelfs vijf exemplaren, zoals in Monteverdi’s eigen verslag werd genoemd.

Naast dit verslag was er echter ook nog een andere zienswijze.

De firma ‘Heron Plastics’ fabriceerde in het Engelse Greenwich kunststof carrosserieën en ontwikkelde een sportauto met de naam Heron-Europe, die door de fabriek op de ‘London Racing Show’ in 1962 aan het grote publiek werd voorgesteld – dat moet dezelfde tentoonstelling en dezelfde stand geweest zijn die ook Peter Monteverdi noemde als inspiratie voor zijn MBM!

Heron Plastics verkocht zijn sportauto als kit voor £ 580 of als min of meer afgebouwde versie voor £ 730. In totaal verlieten slechts 12 exemplaren de Britse fabriek. In vergelijking met de MBM valt de grote gelijkvormigheid op, die met name bij de carrosserie slechts op nuances afwijkt. Experts zijn het er vandaag de dag over eens dat Peter Monteverdi geen eigen auto ontwierp, maar dat hij veeleer het Britse concept onder eigen naam op de markt wilde brengen.

Polski

Od 1962 roku Peter Monteverdi sprzedawał samochody marki MBM. Były to niewielkie, sportowe auta, o których dopuszczenie do ruchu drogowego Szwajcar usilnie starał się. Jeśli wierzyć jego biografii, konstruktor przedstawił swój samochód jako własny projekt, do którego inspirację zdobył na targach w Londynie. MBM Tourismo został więc zaprezentowany publicznie, a jego domniemany konstruktor zamierzał rozpocząć produkcję seryjną – ówczesna prasa publikowała informacje o planowanych 100 egzemplarzach samochodu. Niestety, do produkcji seryjnej nie doszło. O dokładnej liczbie zbudowanych pojazdów krążą różne informacje, od pojedynczego egzemplarza do trzech lub pięciu sztuk, jak twierdzą autorzy książki „Monteverdi – historia szwajcarskiej marki samochodów”.

Tyle oficjalna wersja. Jest jeszcze jedno „ale”. Mianowicie brytyjska firma Heron Plastics w londyńskim Greenwich wytwarzała plastikowe nadwozia i skonstruowała sportowego speedstera Heron Europe, którego publicznie zaprezentowano w 1962 roku podczas targów Racing Show. Najprawdopodobniej właśnie ta wystawa i to brytyjskie stoisko zainspirowało Petera Monteverdiego do opracowania swojego MBM.

Heron Plastics sprzedawał swój sportowy samochód jako zestaw do samodzielnego montażu za 580 funtów. Wersja wstępnie zmontowana kosztowała 730 funtów. Łącznie brytyjską manufakturę opuściło zaledwie 12 sztuk. Po porównaniu aut MBM Tourismo i Heron Plastics nieodparcie nasuwa się wniosek: uderzające podobieństwo. Obydwa pojazdy różniły się bowiem jedynie niuansami, a zwłaszcza nadwoziem. Tak więc eksperci są zgodni, że Peter Monteverdi nie zaprojektował własnego samochodu od podstaw, a jedynie chciał wprowadzić na rynek brytyjską konstrukcję pod własnym nazwiskiem.