SOLD OUT/ AUSVERKAUFT
other languages
Italiano
Nel suo ultimo anno di produzione, il 1968, un esemplare della Ferrari 330 GTC, il Ch.10659, lasciò la fabbrica di Maranello per raggiungere gli Stati Uniti. L’Acquirente di questo modello fu l’importatore americano e ex-pilota Luigi Chinetti.
Questa è la storia di come una Ferrari qualsiasi diventò una One-Off in pochissimi anni. Ma prima che ciò accadesse, Chinetti fece ciò che doveva fare da importatore d’automobili, mise in vendita la Nuova 330 GTC e venne acquistata da tale Robert V. Kennedy, residente a Cambridge, nel Massachusetts. L’auto cambiò di nuovo proprietario prima che ritornasse proprio da Chinetti con il muso anteriore completamente danneggiato, agli inizi degli anni ’70. Ma invece di restaurare l’auto nelle sue condizioni originali, spedì l’automobile alla Zagato, dando alla carrozzeria di Rho l’incarico di realizzare una nuova carrozzeria per questo esemplare. L’esperienza di Elio Zagato e dei suoi impiegati si vedono nella carrozzeria realizzata per la sportiva Italiana, senza alcuna curvature e con alcune caratteristiche stilistiche stravaganti, che la differenziarono dalle Ferrari dell’epoca. Il dettaglio più originale dell’automobile si nota nell’anteriore, con i fari rivestiti con una copertura in plexiglass. Anche il posteriore aveva alcuni dettagli all’avanguardia; assieme alla carrozzeria che stupiva, vi sono anche alcune soluzioni meccaniche che sono state installate per garantire gli standard di sicurezza; come ad esempio una barra di sicurezza posta proprio dietro i sedili. I ‘auto aveva configurazione Targa removibile, con il quale l’automobile realizzata da Zagato poteva trasformarsi in una fantastica convertibile.
Questo esemplare unico fu esposto presso il Salone di Ginevra del 1974 e dopo alcuni anni comparve nelle sue condizioni originali presso il “Concours D’Elegance” di Pebble Beach nel 1996.
Nederlands
De Ferrari 330 GTC met chassisnummer 10659 verliet de fabriek in Maranello in 1968, het laatste productiejaar van het type, met als doel de Verenigde Staten, nauwkeuriger gezegd de Amerikaanse Ferrari importeur, voormalig coureur Luigi Chinetti.
Daarmee begon een geschiedenis die liet zien hoe uit een seriemodel in slechts een paar jaar een unicum kan ontstaan. Doch voordat het zover was deed Chinetti dat wat van een importeur verwacht werd: hij verkocht de nieuwe Ferrari 330 GTC aan Robert V. Kennedy, een inwoner van Cambridge, Massachusetts. Deze verkocht de auto door en bij deze nieuwe – onbekende - koper werd de Ferrari aan de voorzijde bij de koplampen beschadigd. Begin jaren zeventig werd de sportwagen met schade en al door de Amerikaanse Ferrari importeur teruggekocht. Maar in plaats van de auto te repareren werd deze ter hand gesteld aan de ontwerpstudio van Zagato met de opdracht een nieuw koetswerk te ontwerpen. Door de kundige handen van ontwerper Elio Zagato en zijn medewerkers werd voor het Italiaanse raspaard een carrosserie op maat gemaakt waarbij alle rondingen ontbraken en die met extravagante details uiterlijk sterk van de gewone Ferrari sportauto’s afweek. In eerste instantie vielen de achter plexiglas verstopte koplampen op, maar ook de achterkant vertoonde avant-gardistische trekjes. Dat waren opvallende uiterlijke kenmerken, maar ook onderhuids was er sprake van een bijzondere afwerking, in de vorm van verborgen veiligheidsvoorzieningen. Direct achter de beide stoelen was een rolbeugel in de carrosserie geïntegreerd. Om de chauffeur van de 330 wat frisse lucht te bieden bood het Zagato-ontwerp de mogelijkheid het middendeel van het als targa geconstrueerde dak weg te nemen.
Dit unicum stond tijdens de autotentoonstelling van 1974 in Geneve op de stand van Zagato te pronken en in 1996 viel de auto op het Concours d’Elegance van Pebble Beach te bewonderen.
Español
En 1968, último año de producción del Ferrari 330GTC, la unidad con el chasis número 10659 abandonó las instalaciones de Maranello con destino a Estados Unidos. Su comprador fue el estadounidense Luigi Chinetti, importador de Ferrari y ex-piloto de carreras.
Así comienza la historia de cómo un Ferrari convencional se convirtió en un coche único solo unos pocos años después. Pero antes de que esto ocurriese, Chinetti hizo lo que estaba llamado a hacer como importador; vendió el nuevo Ferrari 330 GTC. La venta se hizo a Robert V. Kennedy, con residencia en Cambridge, Massachusetts. El coche cambió de manos una vez más (aunque este comprador es desconocido) antes de que el coche, con daños en el frontal, volviera a estar en poder del importador de Ferrari estadounidense, quien lo vendería de nuevo a principios de los años ´70. Pero en vez de hacer un simple arreglo al coche lo dejó en manos de la oficina de diseño de Elio Zagato para que realizaran un nuevo diseño. Las manos expertas de Elio Zagato y sus empleados crearon una carrocería adaptada al deportivo italiano, sin curvas y con un diseño extravagante que distaba mucho del que tenían los Ferraris de la época. La característica más notable eran las luces delanteras colocadas tras las cubiertas de plexiglás. También la parte trasera poseía un aspecto vanguardista. Además del atractivo visual, también había algunas características notables debajo de la carrocería en forma de medidas de seguridad ocultas, como la barra de seguridad introducida detrás de los asientos. Por su parte, el techo Targa de quita y pon del diseño de Zagato proporcionaba la sensación de conducir un descapotable.
La única unidad existente fue exhibida en el stand de la compañía Zagato en el Salón del automóvil de Ginebra de 1974 y formó parte del “Concour d'Elegance” de Pebble Beach en 1996.