other languages

Italiano

Porsche Experimental Prototype, o semplicemente P.E.P. era il nominativo di un concept car utilizzato per molteplici test dalla casa di Stoccarda nel 1985. Il termine “Experimental” era ciò che la contraddistingueva dagli altri concept. Al contrario dei prototipi che venivano realizzati e costruiti per esser poi trasformati in vetture in serie, con molte differenze sia tecniche che di design, il P.E.P. era realizzato esclusivamente per testare empiricamente una vasta gamma di componenti diversi e la loro interazione contemporaneamente. Il Prototipo P.E.P. non fu realizzato come una normale autovettura, ma presentava ben quattro moduli combinati universamente modificabili; il telaio, disegnato come modulo di propulsione; la cabina del conducente, denominata modulo centrale, e I Moduli Anteriore e Posteriore. Il modulo centrale è stato realizzato con una gamma di componenti di produzione derivati da vari modelli Porsche ed il modulo sul quale furono assemblati gli altri tre moduli.

P.E.P. fu appositamente progettato per testare la maneggevolezza dell’auto con diversi sistemi di guida e diverse distribuzioni di peso. La trasmissione base del P.E.P. alimentava tutte e quattro le ruote, ma fu anche progettato in modo che la macchina potesse esser guidata solo dalla parte anteriore o posteriore. Inoltre fu possibile regolare il passo della vettura di prova, grazie alla struttura multifunzionale del prototipo era possibile perfino montare il motore nella parte anteriore o posteriore.

Dopo che la Concept Car fu pubblicata su varie riviste e giornali specializzati, la campagna pubblicitaria iniziale cessò e anche l’interesse di Porsche per questo veicolo si ridusse fino a quando il P.E.P. non contribuì fino alla fine ai suoi scopi. Questo Veicolo si trova tutt’ora presso il Museo Porsche di Stoccarda..

Nederlands

Porsche Experimental Prototyp, afgekort P.E.P – zo heette in 1985 een multifunctionele testauto uit de Porsche fabriek. Het woord ‘experimenteel’ gaf daarbij het grote verschil aan met andere proefmodellen. In tegenstelling tot geheel afgebouwde individuele prototypes, die vanwege voorgestelde veranderingen vaak meerdere malen moesten worden omgebouwd, was de P.E.P. bedoeld om zo veel mogelijk verschillende onderdelen los van elkaar te testen, maar ook om het samenspel van deze onderdelen in de praktijk te beproeven. De P.E.P. had geen klassiek chassis, maar bestond uit vier combineerbare modules, die elk voor zich veranderd konden worden. De aandrijving - aangeduid als ‘aandrijvingsmodule’ -, de cabine – ‘centrale module’ genaamd – en een achterwiel- en voorwielmodule. De uit verschillende Porsche onderdelen samengestelde centrale module, met ruimte voor de chauffeur, kreeg daarbij een dragende functie toebedeeld en alle andere modules konden eraan worden vastgeschroefd.

Het proefmodel werd in eerste instantie gebouwd om nieuwe ervaringen op te doen met de gewichtsverdeling in een Porsche. Verandering van een dergelijke verdeling kon door het verplaatsten van de motor, de keuze van vierwiel-, voorwiel-, of achterwielaandrijving, verandering van de wielbasis en door andere wijzigingen aan de aandrijving worden bereikt. De modulaire opbouw van het concept was zo slim uitgedacht, dat het zelfs mogelijk was de motor in plaats van achterin ook voorin in te bouwen.

Nadat de testauto aanvankelijk grote aandacht kreeg in de vakpers, nam de interesse snel af en ook bij Porsche had men, nadat de P.E.P. zijn werk had gedaan, nog maar weinig belangstelling voor het bijzondere concept.