other languages

日本人

1907年にストックホルムで生まれたスウェーデン人 ロルフ アレ ゲスタ ナイステッドは、アメリカ名のラルフ　ライセルでよく知られており、1949年にノルウェーに引っ越し、さまざまな自動車のデザインを手掛けました。第二次世界大戦後の輸入制限により、ノルウェーへの自動車の輸入がますます困難になり、国営の生産施設を設立することが提案されたことで彼は恩恵を受けました。

このため、1950年、スポーツカー、トラック、さらには特別に設計されたタクシーに対する彼の計画案は、投資家の十分な関心を集めたようです。ラルフ　ライセルは、最初にスポーツカーの実現に専念しました。彼の名前の頭文字で構成される略称Rallyの下で、彼は航空機工場「Norwegian Aircraft Industries LTD」でプロトタイプの製作を開始しました。衝撃的だったのは、もともと航空機の生産に使われるはずだったアルミニウム部品を主に使用したことです。航空機の生産はなかなか量産には至らなかったため、多くの軽金属部品がまだ工場のホールに保管されていました。ラルフ　ライセル（43歳）は、1950年にフォルネブの工場で少なくとも4台の車を完成させました。他の情報源では5台となっています。彼はプロトタイプ用のシャーシを自分で設計し、フォードの強力な米国エンジンを組み立てました。彼の計画によると、彼はノルウェーでシャーシと車体を大量生産し、エンジンを米国またはドイツから調達したいと考えていました。新聞インタビューで、彼は1951年に15の注文を既に受け取ったと述べました。同じ新聞で、彼は次のプロジェクトとして、特別なタクシーの生産を計画していて、1952年からノルウェー市場に大量に供給したいと発表しました。

ノルウェーの自動車の歴史が示すように、”ラリー”スポーツカーの生産とタクシーの大量生産の両方は頓挫し、もはやトラックについての言及すら残っていません。。

Nederlands

De in 1907 in Stockholm geboren Zweed Rolf Åke Nystedt, beter bekend onder zijn Amerikaanse naam Ralph Lysell, verhuisde in 1949 naar Noorwegen en nam daarbij onder andere zijn verschillende auto-ontwerpen mee. Daarbij kwam het hem goed van pas dat er na de Tweede Wereldoorlog in Noorwegen voor auto’s strenge importbeperkingen bestonden, die tot doel hadden een eigen Noorse automobielindustrie in het leven te roepen.

Zijn plannen voor een sportwagen, een vrachtauto en zelfs een speciaal ontwikkelde taxi vielen in 1950 kennelijk in goede aarde en stelden hem in staat geldschieters te vinden. En dus begon Ralph Lysell met de realisatie van zijn sportwagen. In de vliegtuigfabriek van de ‘Norwegian Aircraft Industries Ltd’ bouwde hij een prototype dat hij de naam ‘Rally’ – een samenstelling van zijn voor- en achternaam – meegaf. Opvallend was het dat hij voornamelijk gebruik maakte van aluminium dat eigenlijk bedoeld waren voor een voorgenomen vliegtuigfabricage. Omdat die nooit doorging lagen er nog allerhande lichtmetalen onderdelen in de fabriekshal. In 1950 vervaardigde de 43-jarige Ralph Lysell in zijn fabriek in Fornebu (Oslo) op z’n minst vier, maar volgens andere bronnen mogelijk ook vijf auto’s. Het chassis van zijn prototypes met daarin een sterke Amerikaanse Ford motor bouwde hij zelf. Het was zijn plan het chassis en de carrosserie in Noorwegen te gaan bouwen en de motoren uit de Verenigde Staten of Duitsland te betrekken. In een tijdschriftartikel liet hij zich ontvallen dat er voor 1951 als 15 bestellingen geplaatst waren. Ook liet hij in dezelfde krant weten dat zijn volgende project een bijzondere taxi was, waarmee hij vanaf 1952 de Noorse markt in grote aantallen wilde gaan voorzien.

Zoals we uit de Noorse autogeschiedenis kunnen opmaken liepen zowel de productie van de sportwagen alsmede de voorgenomen massafabricage van een eigen taxi op niets uit, om over de vrachtwagen maar te zwijgen.

Polski

Urodzony w Sztokholmie w 1907 roku Szwed Rolf Åke Nystedt w wieku 7 lat przeniósł się do Stanów Zjednoczonych, gdzie był znany jako Ralph Lysell. Zmuszony do opuszczenia USA (niektóre źródła jako przyczynę tej decyzji podają bądź wykupienie jego projektów i zakaz podejmowania pracy w przemyśle motoryzacyjnym i lotniczym przez 5 lat, bądź zniszczenie przez powódź zakładów, w których powstawał jego sportowy samochód, bądź też ucieczkę przed wierzycielami) zabrał ze sobą projekty samochodów i przeniósł się do Europy. W latach 30. XX wieku pracował w Niemczech m.in. dla BMW i Mercedesa, w 40. w Szwecji dla Ericssona, Volvo, Electroluksa. Następnie krótko we Francji, aby w końcu osiąść w Norwegii. Jako że po II wojnie światowej import samochodów był utrudniony, w tym skandynawskim kraju zaproponowano Lysellowi założenie państwowego zakładu produkcyjnego.

Tak więc plany konstruktora dotyczące zaprojektowania samochodu sportowego, ciężarówki, a nawet specjalnej taksówki spotkały się z na tyle wystarczającym zainteresowaniem, że w 1950 r. znalazły się na to odpowiednie finanse. Ralph Lysell najpierw poświęcił się realizacji wizji samochodu sportowego, którego nazwa składała się z początkowych liter imienia i nazwiska – Rally – i w fabryce samolotów Norwegian Aircraft Industries rozpoczął budowę prototypu. Zaskakujący jest fakt, że konstruktor używał głównie podzespołów aluminiowych, które pierwotnie przeznaczono do wytwarzania samolotów. Ponieważ jednak produkcja seryjna aeroplanów nigdy nie ruszyła, wiele aluminiowych części nadal przechowywano w hangarach Fornebu w Oslo. W 1950 roku w dorobku 43-letniego Ralpha Lysella znalazły się co najmniej cztery samochody; niektóre źródła wspominają o pięciu pojazdach. Inżynier własnoręcznie zaprojektował podwozie dla swoich prototypów i zamontował potężny silnik V8 z Mercurego. Zgodnie ze swoim planem zamierzał masowo produkować podwozie i karoserię w Norwegii oraz pozyskiwać silniki ze Stanów Zjednoczonych lub Niemiec. W jednym z wywiadów prasowych wizjoner stwierdził, że w 1951 roku otrzymał 15 zamówień na swój sportowy bolid. Zapowiedział też, że jego kolejnym projektem ma być taksówka specjalnie zaprojektowana pod kątem warunków panujących zimą w Norwegii. Tani samochód miał trafić do masowej produkcji w 1952 roku.

Z historii norweskiej motoryzacji wynika, że zarówno samochód sportowy, jak i masowa produkcja taksówki spaliły na panewce. A o ciężarówce nie ma nawet wzmianek.