SOLD OUT/ AUSVERKAUFT
other languages
日本人
デザイナーの苗字がバベッジとして自動車の歴史に記録されていた、そのユニークなロシア車について知られていることはほとんどない。
1950年代当時の写真にスリムで中年のアカルダイ・ドミートリエヴィチ・バビッチが写っている、きれいにひげを剃り、スーツにネクタイを身に着けている。当時彼は大都会のレニングラードに住んでいた。
彼が特別に設計、製造した最初の車はV2気筒モーターサイクルエンジンを搭載したものだと言われている。さらに彼はKVN2500もしくはKVN20Sとして知られているロシアのロードレースカー用の管状フレームの開発に携わった。その創造的な段階を経て、アカルダイ・ドミートリエヴィチ・バビッチは自分の車として大型のコンバーチブルを設計する事を決心した。すべての製作にかかった期間は3年で、1956年にようやく完成した。ドライブは排気量3.5L、90hp、6シリンダーエンジンを"GAZ"(または西洋語で”Gorkier Automobilwerk”)から入手した。
彼が個人的に作ったコンバーチブルはアメリカの自動車産業から大きく影響を受けたものだった。歴史的にその事実は旧ソ連では眉をひそめられることだった。しかし、歴史的な写真が証明しているようにそのデザイナーは公道で彼の非凡な車を使用する事が許可されていた。
Nederlands
Er is maar weinig bekend over deze unieke Russische auto die met de achternaam van zijn ontwerper, Babich, de geschiedenis inging.
Een foto uit de jaren vijftig toont een slanke baardloze man van middelbare leeftijd in een net pak met stropdas, Arkadij Dmitrievich Babich, inwoner van de stad die indertijd bekend stond als Leningrad.
Zijn eerste door hem zelf ontworpen en gebouwde auto werd waarschijnlijk door een V-2 motorfietsmotor aangedreven. Daarnaast was hij betrokken bij de ontwikkeling van een buizenchassis voor de Russische straatracer KVN 2500, ook wel KVN 20S genoemd. Na dit creatieve begin besloot Arkadij Dmitrievich Barbich een nieuw eigen model vanuit het niets op te bouwen; het werd een enorme cabriolet. Hij bouwde drie jaar aan zijn personenauto die in 1956 klaar was. Voor de aandrijving was zijn oog gevallen op een zescilinder motor met een inhoud van 3,5 liter en een vermogen van 90 pk uit de GAZ-fabrieken gevestigd in Gorki.
Zijn zelfgebouwde cabriolet was sterk beïnvloed door de Amerikaanse automobielindustrie, iets wat in die dagen in de Sovjet-Unie eigenlijk niet geoorloofd was. Desondanks lukte het de ontwerper zijn buitengewone auto, zoals historische foto’s ons laten zien, toegelaten te krijgen tot de openbare weg.
Polski
Niewiele wiadomo o wyjątkowym rosyjskim samochodzie Babich, który przeszedł do historii motoryzacji jako pojazd ochrzczony nazwiskiem jego konstruktora.
Zdjęcie z lat 50. ubiegłego wieku przedstawia szczupłego Arkadija Dimitriewicza Babicha – mężczyznę w średnim wieku, gładko ogolonego, ubranego w garnitur i krawat. Mieszkał on wtedy w Leningradzie (obecnie Sankt Petersburg).
Pierwszy zaprojektowany i własnoręcznie skonstruowany samochód Babicha był napędzany dwucylindrowym widlastym silnikiem pochodzącym z motocykla. Ponadto rosyjski inżynier brał udział w opracowaniu ramy rurowej do rosyjskiego samochodu wyścigowego KVN 2500 (KVN 20S). To były jednak wprawki, po których Arkadij Dimitriewicz Babich postanowił zaprojektować swój własny pojazd, a właściwie duży kabriolet. Budowa trwała trzy lata, a samochód został ostatecznie ukończony w 1956 roku. Jako napęd służył sześciocylindrowy wyprodukowany przez GAZ (Gorkowskij Awtomobilnyj Zawod) silnik o pojemności 3,5 litra i mocy 90 KM.
Prywatny kabriolet konstruktora był mocno inspirowany wytworami amerykańskiego przemysłu motoryzacyjnego. Mimo że w czasach ZSRR tego typu wzornictwo nie było mile widziane przez komunistyczne władze konstruktorowi pozwolono jeździć po drogach publicznych niezwykłym pojazdem, o czym świadczą historyczne zdjęcia.
Español
Muy poco se sabe acerca de este coche ruso único, casi olvidado en la historia automovilística, con el nombre de su diseñador, “Babich”.
Una foto contemporánea (de los años 50, aproximadamente) muestra a Akardij Dmitirevich Babich, delgado, de mediana edad, bien afeitado y con traje y corbata. En aquel momento vivía en la ciudad rusa de Leningrado.
Del primer vehículo diseñado y fabricado por él se dice que tenía un poder V2 de motocicleta. Asimismo, participó en el desarrollo del coche ruso conocido como “KVN 2500”, o “KVN 20S”. Tras esta fase creativa, Babich decidió crear un vehículo propio, en concreto un descapotable grande. El vehículo tardó tres años en construiré, estando acabado en 1956. En este caso se utilizó como motor un seis cilindros de 3,5 litros y 90CV de “GAZ” (en el oeste “Gorkier Automobilwerk”).
Era evidente que su descapotable estaba más que inspirado en los coches americanos de la época, algo realmente mal visto en la antigua Unión Soviética. No obstante, Babich pudo usar su vehículo por las carreteras rusas sin excesivos problemas, tal y como muestran las fotos tomadas al coche en aquel tiempo.