other languages:
日本人
すべては1963/64年頃に始まった。BMWの役員であったポール・G・ハーネマンと、化学工業大手バイエル社の役員であったヘルマン・ホルツリヒターが、下部構造を含めてプラスチックだけで構成された車体を製造することに合意したのである。このプロジェクトには、バイエルのプラスチック研究部門や、BMW社も参加していた。さらに、「Waggon- und Maschinenbau GmbH Donauwörth」と「Messerschmitt-Bölkow-Blohm(メッサーシュミット・ベルコウ・ブローム)」社、そしてデザイナーのハンス・グーゲロットが参加した。
当時43歳だったグーゲロットは、未来の車を設計した。最初の金型はWaggon und Maschinenbau GmH Donauwörth社で製造されたが、すぐにバイエル社のプラスチック部門がこのプロジェクトの主導権を握ることとなった。エンジンはBMWが供給したが、これはBMW 2000iで使用されたエンジンと同じものだった。BMWとバイエルの両社にとって、この開発が当初からいかに真剣であったかは、5台のテスト車両が同時に製造されたという事実が物語っている。この台数は、シリーズ生産を目指す場合、法律で義務づけられていたものであった。この数字と、5,000台という生産予定台数は、初のオールプラスチック・カーをコンセプト・カーにとどめるつもりはなかったことを明確に証明している。それは1967年10月、その共同事業体がK67という略称で車を一般に公開するまで続いた。
結局、量産はされなかった。プラスチックカーの生産コストは、一般的な同クラスの車に比べて10分の1は安くなるという当初の目標が達成されなかったからだ。こうして、バイエルとBMWの両社は、このプロジェクトを中止することになった。
Nederlands
Het begon allemaal rond 1963/64. De toenmalige bestuursvoorzitter van BMW, Paul G. Hahnemann, en de voorzitter van de chemiereus Bayer AG, Hermann Holzrichter, kwamen overeen dat zij een auto gingen bouwen die in zijn geheel, dus ook het onderstel, uit kunststof zou bestaan. Het onderzoeksteam van de kunststof-divisie van Bayer werd net als BMW bij de ontwikkeling betrokken. Daarnaast waren ook de ‘Waggon- und Maschinenbau GmbH Donauwörth’ en ‘Messerschmitt-Bölkow-Blohm’ alsmede ontwerper Hans Gugelot partners in het project.
De toen 43-jarige ontwerper was verantwoordelijk voor de lay-out van de toekomstige auto. De eerste matrijzen werden bij de Waggon- und Maschinenbau Donauwört vervaardigd, maar al snel nam de kunststofafdeling van Bayer het voortouw. BMW leverde de motor, in dezelfde uitvoering zoals die ook in de BMW 2000i zijn werk deed. Hoe serieus deze ontwikkeling, zowel voor BMW als voor Bayer, al vanaf het eerste begin was, moge wel blijken uit het feit dat maar liefst vijf testexemplaren tegelijkertijd werden gebouwd. Dat was het wettelijke voorgeschreven aantal als serieproductie het doel was. Dit feit en het in die tijd voorgenomen productieaantal van 5.000 exemplaren toont onweerlegbaar aan dat het niet de bedoeling was dat de eerste geheel uit kunststof vervaardigde auto uitsluitend een studiemodel zou blijven. Het zou tenslotte nog tot oktober 1967 duren voordat het consortium de auto met de afkorting K 67 aan de buitenwereld toonde.
Uiteindelijk kwam het toch niet tot serieproductie want het oorspronkelijke doel, dat de productiekosten van het plastic snelheidsmonster zo’n 10% onder die van een vergelijkbare auto zouden moeten liggen, werd niet gerealiseerd. En zo kwam het dat het project door beide initiatiefnemers werd opgegeven.
Polski
Na przełomie lat 1963–1964 ówczesny członek zarządu BMW Paul G. Hahnemann oraz członek zarządu chemicznego giganta – przedsiębiorstwa Bayer, Hermann Holzrichter, postanowili wyprodukować pojazd z nadwoziem wyłącznie z tworzyw sztucznych. Zajęły się tym działy badawczo-rozwojowe Bayera i BMW. W pracach uczestniczyły również firmy Waggon- und Maschinenbau GmbH Donauwörth i Messerschmitt-Bölkow-Blohm. Ponadto w projekt zaangażował się znany ze modernistycznych projektów Hans Gugelot – inżynier zajmujący się wzornictwem przemysłowym.
Gugleot zaprojektował bryłę przyszłego samochodu. Mimo że pierwsze formy wyprodukowała spółka Waggon und Maschinenbau GmH Donauwörth, to wkrótce prowadzenie projektu objął wydział tworzyw sztucznych firmy Bayer. BMW dostarczyło silnik – identyczny z jednostką napędową montowaną w BMW 2000 TI. O tym, jak istotne były dla BMW zarówno Bayera badania, jak i rozwój, świadczy to, że skonstruowano pięć pojazdów testowych. Liczba ta była wymagana przez prawo w przypadku zamiaru rozpoczęcia produkcji seryjnej. Fakt ten oraz liczba zaplanowanych 5000 egzemplarzy świadczy o tym, że pierwszy niemal całkowicie plastikowy samochód nie miał pozostać wyłącznie autem koncepcyjnym. Prace trwały do października 1967 roku, kiedy to konsorcjum zaprezentowało publicznie pojazd opatrzony symbolem K 67.
Ostatecznie nie doszło do produkcji seryjnej, ponieważ warunek dotyczący kosztów produkcji samochodu z tworzywa sztucznego (pierwotnie zakładano, że miały być o jedną dziesiątą niższe niż w przypadku tradycyjnych, porównywalnych konstrukcji) nie została spełniona. Tym samym projekt został zawieszony zarówno przez Bayera, jak i BMW.
Español
Todo empezó entre 1963 y 1964, aproximadamente. El entonces miembro del consejo de BMW, Paul G. Hahnemann, y el directivo del gigante químico Bayer, Hermann Holzrichter, acordaron fabricar un coche que fuese enteramente de plástico, incluyendo el chasis. La división de investigación de plásticos de Bayer entró en el proyecto, denominado “BMW AG”. También participaron las compañías “Waggon- und Maschinenbau GmbH Donauwörth” y “Messerschmitt-Bölkow-Blohm”.
El hombre de 43 años diseñó el futuro coche. Los primeros moldes fueron hechos en “Waggon und Maschinenbau GmH Donauwörth”, pero pronto la división de plásticos de Bayer AG pasó a liderar el proyecto. BMW aportó el motor, que fue el mismo que se utilizó para el 2000i. El proyecto se tomó tan en serio por las dos compañías que se fabricaron al mismo tiempo cinco unidades de prueba, que a su vez era el mínimo exigido por la ley para poder empezar la producción en serie. Esto, unido a la planificación de 5.000 unidades anuales, mostraban que el primer coche fabricado íntegramente en plástico no se quedaría solo en un prototipo. Todo este proceso acabó en octubre de 1967, cuando la alianza BMW-Bayer presentó su modelo K67 al público.
Finalmente, el proyecto no fue a ninguna parte y el comienzo de la producción en serie nunca tuvo lugar. La principal razón fue económica: se estimaba que la fabricación del coche íntegramente en plástico supondría un ahorro del 10% en comparación con los coches normales, pero, sin embargo, esto no era así en la realidad. Por ello, ambas marcas abandonaron el proyecto.