other languages

Italiano

La caratteristica principale della Mercedes-Benz Typ 150 del 1934 era il suo motore, posizionato sull’asse posteriore; a quel tempo questa configurazione era molto rara a vedersi e per nulla popolare tra le case automobilistiche. Dopo la W 30, la Typ 150 fu la seconda generazione di auto della Mercedes Benz, ed aveva il motore posizionato il più lontano possibile verso il centro dell’autovettura. Con franchezza, questa posizione del motore era poco adatta per la produzione in serie, ma nel mondo delle competizioni, fu l’esatto contrario, si dimostrò molto utile. Il vantaggio del motore centrale fu quello di dare un corretto bilanciamento di pesi dell’autovettura, che permise una guida più sportiva.

Proprio per lo scopo di competere nel mondo delle corse, vennero realizzati, nello stabilimento principale della Mercedes-Benz, sei esemplari di quest’auto. Tutti gli esemplari vennero costruiti per competere nella categoria “V” della Seconda Edizione della gara “2000 Km Durch Deutschland” (2000 Km di Germania). Il 21 Luglio del 1934, alle 5.35 della mattina, le sei auto erano pronte sulla linea di partenza. Tutti gli esemplari erano equipaggiati con un propulsore 1,5 litri, raffreddato ad acqua, valvole in testa a quattro tempi, con una potenza di 55 CV; un motore che era molto simile a quello realizzato per la Typ 130. Quattro piloti completarono la corsa, ottenendo una medaglia d’oro. Dopo la 2000 Km di Germania, le auto gareggiarono in un’altra corsa nell’agosto del 1934, il rally Liegi-Roma-Liegi. Il pilota Hans-Joachim Bernet era in testa nella tappa tra Roma e Pisa e completò la sezione perfettamente, con il punteggio di zero punti di penalità.

Nonostante questo successo, unito alle quattro medaglie d’oro della 2000 km di Germania, Mercedes Benz non utilizzò più queste vetture dopo queste competizioni e alla fine i sei esemplari vennero distrutti, con alcune delle parti e dei telai utilizzati per lo sviluppo della nuova roadster, che fu lanciata sul mercato nel 1935.

Nederlands

Het karakteristieke aan de vanaf 1934 gefabriceerde Mercedes-Benz 150 was de inbouw van de motor vlak achter de beide voorstoelen. Het gebruik van een middenmotor voor de aandrijving was in die dagen nog uiterst zeldzaam en bij Mercedes was de W30 pas het tweede model waarbij de motor zo veel mogelijk in het midden geplaatst was. Voor serieproductie bestond er werkelijk geen doorslaggevend argument voor deze motorpositie, maar bij toepassing in de motorsport betekende een dergelijke constructie dankzij de betere gewichtsverdeling sterk verbeterde sportieve rijeigenschappen.

Met precies dat doel voor ogen werden in de fabriek van Mercedes zes sportwagens geconstrueerd die met name voor de tweede editie van de “2000 km door Duitsland” werden gebouwd. De zes unieke exemplaren die het Mercedes-Benz team op zaterdag 21 juli 1934 aan de startlijn in Baden Baden bracht, gingen in de V-Klasse vanaf 05:35 uur op weg. De modellen maakten voor hun aandrijving allen gebruik van een 1,5 liter watergekoelde viertakt kopklepper met een vermogen van 55 pk die ten nauwste verwant was aan de motor van de Mercedes 130H. Vier coureurs beëindigden de rit met een gouden medaille. Na deze rit door Duitsland werd het model opnieuw ingezet en wel in de Rally Luik-Rome-Luik van augustus 1934. Rijder Hans-Joachim Bernet nam tussen Rome en Pisa de leiding en wist de rally perfect af te sluiten met aan de finish de best mogelijke score: nul strafpunten.

Deze buitengewoon schitterende prestatie en ook de vier in Duitsland behaalde gouden medailles konden niet voorkomen dat er voor de zes speciaal gebouwde auto’s geen verdere toepassing meer was en zij werden dan ook vernietigd. Veel onderdelen van de carrosserie en het chassis werden gebruikt voor het nieuwe roadster-model dat in 1935 op de markt kwam.