#07031 Austin Healey 100S Streamliner (Great Britain, 1956)
Scale 1/43
other languages
日本人
will follow
Nederlands
De 100 die 200 reed!
Bij de Austin Healey 100 van het autoconcern BMC, die voor het eerst aan het publiek werd gepresenteerd op Earls Court in 1952, stond het getal 100 voor een topsnelheid van 100 mijl per uur.
Donald Healey ging met zijn `Donald Healey Motor Company` door met de ontwikkeling van zijn sportwagen. Hij besloot het maximale uit zijn ontwerp te halen en wilde bestaande snelheidsrecord verbreken. Als locatie voor deze poging koos hij de populaire en daarvoor geschikte zoutvlakte van de `Bonneville Salt Flats` in Utah. Naast de eersteklas baan was er nog een andere reden voor deze keuze, namelijk dat het de naam Austin Healey en het type 100 in de USA bekender zou maken.
In 1953 vestigde zijn team nieuwe records, maar dat was niet genoeg voor Donald Healey. In de zomer van 1954 verscheepten de Britten eindelijk een speciaal gebouwde auto naar de VS. Toen ze echter bij de zoutvlakten in Utah aankwamen, ontdekten ze dat het oppervlak in een veel slechtere staat was dan ze hadden verwacht. Toch grepen ze hun kans en behaalde Donald Healey zelf, maar ook zijn collega-coureurs George Eyston, Carroll Shelby, Mort Goodall en Roy Jackson Moore nieuwe toptijden in Klasse D op de afstanden van 5 en 10 kilometer in de sterk aangepaste Healey 100. Het meest memorabele was echter de officieel geregistreerde snelheid over één kilometer - 192,6 mph. De kalender van die dag gaf 22 augustus 1954 aan en voor Donald Healey was het een droom die uitkwam.
Polski
Bicie rekordu na słonym jeziorze
Austin Healey 100 firmy motoryzacyjnej BMC, który został po raz pierwszy zaprezentowano publiczności na wystawie Earls Court Show w 1952 roku, był oznaczony symbolem 100 dla podkreślenia maksymalnej prędkości wynoszącej 100 mil na godzinę (ok 160 km/h).
Donald Healey, znany angielski projektant samochodów i kierowca rajdowy, prowadził prace nad swoim sportowym bolidem dzięki własnej firmie Donald Healey Motor Company. Postanowił on jak najlepiej spożytkować swój projekt i pobić ówczesny rekord prędkości. Jako miejsce swoich zmagań wybrał popularne słone jezioro Bonneville Salt Flats w amerykańskim stanie Utah. Oprócz wyśmienitych warunków do bicia rekordów, był jeszcze jeden powód wyboru tego miejsca, a mianowicie fakt, że dzięki temu nazwa Austin Healey 100S mogłaby zaistnieć i spopularyzować nazwisko konstruktora w Stanach Zjednoczonych.
W 1953 roku załoga ustanowiła kolejny rekord, pokonując 3100 mil (prawie 5000 km) w ciągu 30 godzin ze średnią prędkością 104,3 mph (ok. 168 km/h), ale to nie wystarczyło Donaldowi Healeyowi. Latem 1954 r. Brytyjczycy w końcu wysłali specjalnie na tę okazję skonstruowany pojazd do USA, ale kiedy dotarli nad słone jezioro, okazało się, że nawierzchnia jest w znacznie gorszym stanie, niż się spodziewali. Mimo to zaryzykowali i sam Donald Healey, a także jego koledzy kierowcy George Eyston, Carroll Shelby, Mort Goodall i Roy Jackson Moore osiągnęli nowe rekordy w klasie D na dystansach 5 i 10 kilometrów w solidnie zmodyfikowanym bolidzie Austin Healey 100S. Najważniejszym wydarzeniem jednak była jednak oficjalnie zmierzona prędkość na dystansie kilometra — 192,6 mph (310 km/h). Tego dnia, a był to 22 sierpnia 1954 roku, Donaldowi Healeyowi spełniły się marzenia.
Español
¡El 100 que casi alcanza 200!
El Austin Healey 100, coche creado por el conglomerado BMC, presentado al público en la muestra de Earls Court de 1952, recibió el apellido 100 por su velocidad máxima, de 100 millas por hora.
Donald Healy continuó el desarrollo de su deportivo a través de su empresa, la “Donald Healy Motor Company”. Se decidió a sacar el máximo provecho a su diseño, y se lanzó al ataque del récord de velocidad vigente en ese momento. Para abordar el récord eligió la conocida Salina de Bonneville en Utah. La elección no era trivial, pues no solo se hizo porque era un lugar ideal para lograr el récord de velocidad, sino que también, en caso de conseguirse, se harían más conocidos en Estados Unidos tanto la marca Austin Healey como el propio modelo 100.
En 1953 su equipo estableció nuevos récords, pero esto no era suficiente para Donald Healy. En verano de 1954 los británicos enviaron a las salinas de Utah un coche creado específicamente para la ocasión, pero cuando llegaron allí se encontraron con que la superficie del lago salado estaba en unas condiciones mucho peores de lo que esperaban. No obstante, siguieron adelante, y tanto el propio Donald Healy como los otros pilotos presentes para la ocasión, George Eyston, Carroll Shelby, Mort Goodall y Roy Jackson, alcanzaron nuevos registros en la clase D en las distancias de 5 y 10 kilómetros con un coche que había sufrido profundas modificaciones. Sin embargo, el logro más memorable fue sin duda el récord de velocidad, pues el Austin Healey consiguió alcanzar las 192,6 millas por hora. Sin duda el 22 de agosto de 1954 sería una fecha especial para Donald Healey, pues en esa fecha su sueño se hizo realidad.
