other languages
Italiano
La storia di uno dei mezzi di trasporto di maggior successo al mondo è iniziata con l’avvio della produzione del TYP 2 presso lo stabilimento Volkswagen di Wolfsburg l’8 Marzo del 1950. Il furgoncino era molto popolare non solo in Germania, ma anche nella vicina Austria. Questa cosa stuzzicò le idee delle agenzie governative, dell’azienda AVL List e della Platen-Stahlindustrie GmbH, le quali vollero offrire al mercato locale un furgoncino molto simile a quello Vw.
L’azienda Platen-Stahlindustrie GmbH, situata a Rottenmann (Stiria) non aveva assolutamente esperienza nel campo della costruzione e della produzione automobilistica. Come supporto fu acquistato un VW T2 per esser esaminato nei minimi dettagli. Ma il controllo approfondito del furgoncino realizzato da Volkswagen non portò alla propria conoscenza, che a sua volta avrebbe implicato un vero e proprio sviluppo del progetto originale: piuttosto il VW T2 è stato più o meno copiato. Il risultato fu un furgoncino che condivideva molte caratteristiche comuni con il Volkswagen. L’unica differenza, che ha ricevuto un tocco personale da parte degli Austriaci, fu il frontale. In contrasto con il modello Tedesco, il furgone austriaco aveva un frontale assolutamente uniforme, senza le grandi nervature a V che colpivano. Solo i due fari anteriori montati ad incasso e la scritta Platen-Diesel in rilevo erano in contrasto con il resto del frontale.
Altra differenza rispetto al VW, il parabrezza semicircolare non aveva una barra divisoria ma era costruito come una singola parte. La produzione di alcuni veicoli sperimentali ebbe luogo presso la carrozzeria tedesca Westfaila. Oltre alla versione da trasporto, il Platen Diesel fu offerto anche in configurazione Pick-Up ed Autobus. Tutte le versioni condividevano lo stesso telaio e un motore V-Diesel 2 cilindri da 1.020cc da ben 20 CV.
Nel 1954 ne furono realizzati cinque esemplari. Questi furgoni furono utilizzati in diverse mostre per attirare la clientela. Alla fine fu stipulato un accordo con l’azienda spagnola FADISA e nel 1956 ne furono realizzati 2.000 esemplari per il mercato Iberico.
Nederlands
Als Volkswagen in Wolfsburg op 8 maart 1950 de productie van de VW Typ 2 ter hand neemt, begint daarmee de geschiedenis van één van de succesvolste transporters ter wereld. Deze bestelauto kon zich verheugen in een grote populariteit, niet alleen in Duitsland, maar ook in Oostenrijk. Dat bracht zowel de Oostenrijkse overheid, het ontwikkelingsinstituut AVL-List en de Palten-Stahlindustrie GmbH op het idee een dergelijk vervoersmiddel aan te bieden.
De firma Palten-Stahlindustrie GmbH uit Rottenmann in de Oostenrijkse Steiermark had geen enkele ervaring met het ontwerp en de fabricage van automobielen. Om dat gemis te overkomen werd een op dat moment gangbare VW T2 uiterst zorgvuldig onder de loupe genomen. Deze nauwkeurige bestudering van de Wolfsburgse bouwwijze leidde echter niet tot de ontwikkeling van een eigen visie. Integendeel, de VW-Transporter kan worden gezien als de moeder van het model van Palten, waarmee zeer veel overeenkomsten vastgesteld kunnen worden. Alleen aan de voorzijde toonden de Oostenrijkers eigen initiatief. In tegenstelling tot wat bij het Duitse model het geval was, kreeg de wagen een bijna glad front, dus zonder het grote en opvallende V-vormige profiel. Alleen door de twee hoog ingebouwde koplampen en de in reliëf aangebrachte tekst “Palten-Diesel” werd het vooraanzicht nog wat verlevendigd. Ook de halfronde voorruit week af van het voorbeeld uit Wolfsburg: die werd niet door een middenspijl onderbroken, maar bestond uit één deel. De fabricage van de prototypes vond plaats bij de Duitse Westfalia carrosseriefabriek. Naast de besteluitvoering werden ook een pick-up en een minibus gepland. Alle drie zouden met een 20 pk sterke 1020 cm3tweecilinder V-dieselmotor op hetzelfde chassis worden gebouwd.
In 1954 werden in totaal vijf exemplaren geconstrueerd, waarmee Palten op diverse tentoonstellingen klanten probeerde te werven. Uiteindelijk kwam het tot een overeenkomst met de Spaanse firma FADISA, die vanaf 1956 2.000 stuks voor de Iberische markt ging produceren.
Español
La historia de uno de los vehículos de transporte más exitosos del mundo empezó con el inicio de la fabricación del modelo 2, el 8 de marzo de 1950, en la factoría de VW en Wolfsburgo. La furgoneta de reparto fue muy popular, no solo en Alemania, también en Austria. Esto dio a los organismos gubernamentales, el instituto AVL List, y el Palten-Stahlindustrie GmbH, la idea de ofrecer una propia y similar furgoneta pequeña.
La compañía Palten-Stahlindustrie GmbH, localizada en Rottenmann (Estiria), no tenía en absoluto experiencia alguna en el campo de la construcción y producción de automóviles. Como apoyo, se compró la entonces última VW T2, que se examinó muy cuidadosamente. Pero esta verificación cuidadosa no proporcionó el conocimiento que habría implicado el llevar a cabo un desarrollo propio. El T2 de VW fue copiado más o menos en bastantes aspectos. El resultado fue una furgoneta que compartió muchas características comunes con la furgoneta de Volkswagen. La única área que tuvo un sello personal de los Austríacos fue el frontal. En contraste con el modelo alemán, la furgoneta austríaca tenía un frontal totalmente diferente, sin la grande, acanalada y llamativa V. No obstante, solo los dos faros frontales y un grabado en relieve con las palabras “Palten Diesel” eran las únicas diferencias con el resto del frontal. También difiere del modelo de VW el parabrisas semicircular, que no tenía barra divisoria, sino que estaba construido como una sola pieza. La producción de estos vehículos experimentales tuvo lugar en la fábrica del constructor de carrocerías Westfalia. Aparte de la versión de transporte, también se planeó ofertar una pick-up y una versión de autobús. Estas tres versiones deberían compartir el mismo chasis y el motor diesel de 2 cilindros, 1020cc y 20CV de potencia.
En 1954, se construyeron por completo 5 unidades. Fueron usadas en varias exhibiciones para atraer a los consumidores. Al final, se llevó a cabo un acuerdo con la compañía española FADISA y se podujeron 2.000 copias para el mercado ibérico en 1956.