#08010 DAF Pony (Netherlands, 1968)
Scale 1/43
SOLD OUT/ AUSVERKAUFT
other languages
Italiano
Usi Secondari
Il vantaggio di sviluppare veicoli per l’esercito è sempre stata un’idea affidabile e sicura per l’acquisto in massa di questi mezzi. Questo fu l’incentivo per il quale la famosa azienda Olandese produttrice di camion e veicoli commerciali DAF partecipò all’offerta del Ministero della Difesa Statunitense durante gli anni ’60. Durante il periodo della Guerra Fredda l’esercito USA voleva un veicolo che poteva esser usato per il dovere senza aver bisogno di elettricità.
Gli Ingegneri della DAF svilupparono un veicolo universale affidabile che aveva solo una singola piattaforma di carico dove vi era installato un singolo e spartano sedile di guida assieme al volante. Durante il suo servizio per l’esercito USA il mezzo poteva esser sicuramente integrato con numerose aggiunte e diverse configurazioni di carrozzeria. Ma ciò non accadde dato che il Ministero non approvò questo mezzo per l’utilizzo militare e perciò non ci fu alcun ordine da parte di esso. DAF, Dopo questo rifiuto, decise di continuare lo sviluppo del mezzo per trasformarlo in un piccolo veicolo da trasporto. Ci furono modifiche drastiche per quel che riguarda le dimensioni delle ruote, il motore e la struttura del veicolo e anche il risparmio dell’energia elettrica non fu più un peso per la progettazione del mezzo. Alla fine solo la struttura base sul quale venne realizzata la versione “civile” rimase la stessa. L’idea di offrire un piccolo e singolo camioncino per negozi, artigiani e attività edili o per il trasporto di merci in città non era un’idea nuova ma aveva già guidato altri veicoli del genere al successo. Conosciuto come “Pony” questo piccolo camioncino fu disponibile sul mercato a partire dal 1968. Era acquistabile in singola piattaforma o con motrice più rimorchio. Entrambe le versioni erano spinte da un motore Boxer raffreddato ad aria da 844cc e una potenza pari a 40 CV, il camion raggiungeva una velocità massima di 70 km/h. Il motore era lo stesso montato sulla berlina DAF 44 e per via di alcune modifiche la sua potenza dai 34 CV originali passo ai 40 CV. Il Pony inoltre aveva l’iconico cambio a variazione continua marchio di fabbrica dell’azienda Olandese: il “Variomatic”. La DAF era molto fiduciosa riguardo il successo di questo mezzo e si aspettò una grande richiesta da parte del mercato.
Ma immaginiamo che l’azienda riamasse molto delusa dato che questo mezzo riscosse pochissimo successo! Alla fine del 1969 il Pony venne realizzato in soli 700 esemplari (a partire dal 1968) e dato l’insuccesso fu deciso di cessare la produzione senza alcun erede.
Nederlands
Verspilde tijd
Het voordeel van een ontwikkeling voor van het leger was altijd dat het praktisch zeker was dat de voertuigen ook zouden worden afgenomen. Dat was de aanleiding voor de Nederlandse autofabriek DAF in het begin van de jaren zestig deel te nemen aan een inschrijving ten behoeve van het Amerikaanse Ministerie van Defensie. In het tijdperk van de Koude Oorlog zocht het Amerikaanse militaire apparaat naar een voertuig dat ook zonder elektrisch systeem kon worden gebruikt.
Bij DAF ontwikkelden de technici een universeel voertuig, dat uit een eenvoudig laadplatform bestond, waarop slechts één spartaanse stoel en een stuurwiel gemonteerd was. Vermoedelijk zouden er, wanneer het Amerikaanse leger het model in gebruik had genomen, nog allerhande op- en aanbouwen na te leveren zijn geweest. Maar zover kwam het niet, want het door DAF ontworpen voertuig werd door het Amerikaanse leger niet goed genoeg bevonden en er kwam geen bestelling. Bij DAF nam men uiteindelijk het besluit, nu de basis eenmaal was gelegd, er een kleine transporter van af te leiden. Na een grondige aanpassing van de banden, de motor en de opbouw en nu wel uitgerust met een elektrische installatie, was het uiteindelijk alleen het onderstel dat overbleef voor de civiele uitvoering. Het idee om een bestelwagentje voor de detailhandel of de kleine zelfstandige maar ook voor gebruik op de bouw of in de nauwe straatjes van het stadscentrum aan te bieden was in principe niet nieuw. Het was al bij veel voertuigen met succes toegepast. Onder de naam Pony kwam de kleine bestelwagen in 1968 in de verkoop. Het model kon naar keuze met een laadbak of met een enkelassige oplegger besteld worden. Voor beide uitvoeringen werd de 844 cc tweecilinder boxer uit de DAF 44 personenwagen gebruikt, waarbij het vermogen van 34 tot 40 pk werd opgeschroefd. Daarmee bereikte de Pony een top van 70 km/u. Ook werd het model uitgerust met DAF’s traploze Variomatic versnelling. De directie van DAF was indertijd sterk van het concept overtuigd en verwachtte dan ook een doorslaggevend succes.
Des te groter was de teleurstelling toen de heren al na korte tijd moest vaststellen dat de verkoop maar mondjesmaat verliep. En toen er aan het eind van 1969 sinds het begin van de productie in 1968 nog maar 700 exemplaren bleken te zijn verkocht, besloot men de productie zonder opvolging te beëindigen.
Español
Uso secundario
La ventaja de desarrollar vehículos para la armada era que proporcionaba un volumen de ventas seguro de estos modelos. Esto debió ser el incentivo que tuvo la holandesa DAF para participar en el concurso público del Ministerio de Defensa estadounidense a principios de los años 1960. Durante el periodo de la Guerra Fría, la armada de los Estados Unidos quería tener un vehículo que pudiera entrar en servicio sin electricidad.
Los ingenieros de DAF desarrollaron un vehículo de uso universal que incorporaba una simple plataforma de carga, un asiento espartano y el volante. Durante su servicio en la armada estadounidense, el vehículo probablemente podría ser actualizado y modificado con varios añadidos y estructuras diferentes. Pero esto no tuvo lugar ya que la armada no admitió al vehículo para el uso militar y en consecuencia no se dictó ninguna orden de producción. DAF decidió entonces desarrollar su concepto para convertirlo en un pequeño vehículo de transporte. Se hicieron cambios principalmente en las ruedas, el motor, la estructura del vehículo, así como en la dispensa de electricidad, cuya ausencia ya no era una característica necesaria. Al final de los trabajos de desarrollo, solo el armazón sobre el cual se construyó el modelo civil seguía siendo el mismo que el de la versión militar. La idea de ofrecer un pequeño camión particular para tiendas minoristas, artesanía y construcción o para el transporte de la ciudad no era fundamentalmente nuevo y ya había llevado a otros vehículos al éxito. Bautizado como “el Pony”, este pequeño camión salió a la venta en 1968. Se ofrecían dos variantes de este pequeño vehículo: una versión básica consistente en un camión con plataforma incorporada y una segunda que consistía en la combinación de la cabeza tractora y un pequeño tráiler. Ambas versiones fueron equipadas con un motor de dos cilindros refrigerado por aire, con una cilindrada de 844cc y una potencia de 40CV. Este camión alcanzaba una velocidad máxima de 70km/h. El motor procedía del DAF 44, un coche de pasajeros, y gracias a unas modificaciones, el propulsor aumentó su potencia de 34CV a 40CV. En el Pony también se utilizó la “Variomatic” de DAF, una caja de cambios de variador continuo. La dirección de DAF era bastante optimista sobre su pequeño camión y probablemente esperaba obtener un éxito rotundo.
Pero los gerentes de DAF debieron llevarse una enorme decepción cuando se cercioraron de que el éxito del Pony no era ni mucho menos el esperado. Como apenas se habían vendido 700 unidades desde que entró en producción en 1968, a finales de 1969 se tomo la decisión de cesar la producción del DAF Pony, que no tendría un modelo que le sucediera.
