other languages

日本人

郵便物の輸送車両を選択する際、スイス郵便機関のPTTはすべての車両市場に門戸を開いていた。これはヴォルブラウフェン-ベルンにあるフレッドシェンクという会社にもメリットをもたらした。同社は1935年からタトラを輸入してスイスに足場を築いていた。

タトラは1932年以来、時速80kmの高速乗用車タイプ57を発売しており、1936年から大幅にモデルチェンジされたタイプ57Aが派生した。20hpで1,155cc 4シリーンダーエンジンは一見ボクサーエンジンのように見えた。しかしそれは180度Vエンジンとして設計されたものだった。

1936年ごろ、その輸入業者はスイスの郵便局で車を宣伝し、購入責任者に対し、非常に説得力をもって車への称賛を伝えたため、供給契約を結ぶことになった。郵便事業を引き受けるため8台の車の後部にボックスバンボディが備えつけられた。4年後、追加のタトラの車両が導入された。1941年にはタイプ57Aは販売停止になっていたが後継モデルのタトラ57Bに変更された。何よりもまず違っていたのは、その前身より5hp出力増加されたことだった。このバージョンではさらに5台の車両がPTTの輸送のため追加された。1947年にはさらに10台の車両が購入され、後部構造も改装された。その際ベルンのReber&Sohn社が必要な板金作業を行った。ちょうど一年後、スイスポストはReber&Sohnのボディを装備した6台の車両を発注した。1937年から最初にタトラを郵便用に改装したものとは対照的に、再設計された後部構造が今やボディ全体にいかに調和して溶け込んでいるかが印象的なものとなっている。

Nederlands

Bij de keuze van een transportmiddel ten behoeve van het vervoer van poststukken stond de Zwitserse PTT open voor alles wat de markt te bieden had. Daar kon de firma ‘Ferd. Schenk’ uit Worblaufen-Bern, die in 1935 met de import van Tatra’s in Zwitserland begonnen was, zijn voordeel doen.

Al in 1932 bood Tatra het type 57 aan, een personenwagen met een top van 80 km/u, waarvan in 1936 het sterk gewijzigde type 57A werd afgeleid. De 1155 cc viercilinder motor met 20 pk zag er op het eerste gezicht als een boxermotor uit, maar was ontworpen als een 180º V-motor.

Ongeveer in 1936 was de importeur op bezoek bij de Zwitserse Post, een staatsbedrijf. Daar prees hij bij de officiële inkopers zijn auto dermate overtuigend aan dat deze een leveringscontact met de firma Schenk afsloten. Teneinde het model voor de posterijen geschikt te maken kregen acht auto’s een bestelwagenopbouw. Vier jaar later kwam nog een aantal Tatra’s in dienst van de post. In 1941 was het type 57A niet langer leverbaar maar daarvoor was in 1938 de 57B in de plaats gekomen, met een 5 pk hoger vermogen. In deze uitvoering werden vijf auto’s in het wagenpark van de PTT opgenomen. In 1947 volgde de aankoop van nog eens tien auto’s, eveneens met een aangepaste achterkant. De aanpassingen aan de carrosserie waren ditmaal van de hand van de firma “Reber & Sohn” in Bern. Nog geen jaar later bestelde de post wederom een zestal bestelwagens, eveneens met opbouw van ‘Reber & Sohn’. In vergelijking met de eerste ombouw uit 1937 valt op hoe harmonisch de opnieuw vormgegeven achterzijde nu in het geheel van de carrosserie paste.

Polski

Wybierając auta do transportu przesyłek, szwajcarska poczta (PTT) była otwarta na wszelkie propozycje rynku motoryzacyjnego. Na tym skorzystała firma Ferdinanda Schenka z siedzibą w Worblaufen pod Bernem, która od 1935 roku sprzedawała w Szwajcarii czeskie samochody Tatra.

Od 1932 roku w zakładach Tatry z siedzibą w Kopřivnicach produkowano typ 57 – szybki samochód osobowy rozwijający niemałą ówcześnie prędkość – 80 km/h. Właśnie z tego modelu wywodził się mocno zmodyfikowany typ 57 A, który skonstruowano w 1936 roku. Pojazd ten napędzała czterocylindrowa jednostka o pojemności 1155 cm3 i mocy 20 KM, która na pierwszy rzut oka wyglądała niczym silnik typu bokser. W rzeczywistości był to jednak płaski motor widlasty o kącie rozwarcia między rzędami cylindrów wynoszącym 180°.

Około 1936 roku firma Schenka zademonstrowała samochód przedstawicielom szwajcarskiego urzędu pocztowego. Importer na odpowiedź nie musiał długo czekać: potencjalnemu nabywcy tak spodobała się Tatra 57 A, że pocztowcy podpisali z firmą F. Schenka umowę na dostawę aut. Aby dostosować zakupione modele do przewozu listów i paczek, osiem samochodów wyposażono w furgonowe nadwozia. Cztery lata później kolejne Tatry 57 A trafiły w ręce pocztowców. Jednakże w 1941 roku nie Czesi nie produkowali modelu 57 A, lecz kolejny wariant – Tatrę 57 B, której moc w porównaniu do poprzedniczki zwiększono o 5 KM. I ta właśnie wersja w liczbie pięciu egzemplarzy zasiliła flotę szwajcarskiej poczty. W 1947 roku zakupiono dziesięć kolejnych pojazdów, które również otrzymały zmodyfikowane nadwozie. Tym razem adaptacyjne prace blacharskie wykonała firma Reber & Sohn z Berna. Rok później szwajcarscy pocztowcy zamówili następne sześć pojazdów, również wyposażonych w nadwozie Reber & Sohn. W przeciwieństwie do pierwszej przebudowy Tatry z 1937 roku, w modelu młodszym o dekadę uderza harmonijne dopasowanie do reszty karoserii przeprojektowany tył samochodu.