other languages

Italiano

Indipendentemente dai ricorsi della storia e da contesti politici, la Germania del Terzo Reich stava subendo una rivoluzione dal punto di vista della mobilità, con spostamenti sempre più frequenti da città a città anche grazie all’apertura della “Autobahn” durante il 1930. La politica del tempo dava anche importanza al trasporto pubblico, dando un’alternativa a quella popolazione che non aveva un’automobile. Oltre al treno stavano comparendo sempre più frequentemente gli Autobus.

L’Industria dei “Bus” lavorava costantemente per realizzare veicoli sicuri e performanti. Un esempio è questo bus realizzato dalla Cecoslovacca Skoda, chef u realizzato nel 1938. Dotato di trazione anteriore, era equipaggiato con un propulsore Sei cilindri da 108 CV con una cilindrata pari a 8 litri. Nonostante i cavalli se confrontati a bus d’ultima generazione non fossero cosi ‘tanti, il bus poteva raggiungere gli oltre 100 km/h grazie anche alla sua carrozzeria, sviluppata attraverso lo studio dell’aerodinamica. Gli Ingegneri hanno dato totale importanza alla velocità e alle prestazioni di questa corriera, usando le ultime innovazioni sul campo aerodinamico per raggiungere delle considerevoli velocità. dotando il bus di una carrozzeria a passo con i tempi e dalla forma armoniosamente aerodinamica. Ciò è particolarmente evidente dall'estremità posteriore elegantemente proporzionata e affusolata del bus. Ma anche la parte anteriore leggermente curva, interrotta solo dalle luci anteriori era stata progettata allo scopo. La carenatura era completa sull’asse posteriore.

Altrettanto rivoluzionario come il design sorprendente furono anche le sospensioni del telaio. Tutti e tre gli assi presentavano una sospensione indipendente, che garantiva un elevato livello di comfort di marcia. All'epoca era tutt'altro che comune.

Il sedile del conducente era posto in posizione centrale, per consentire un angolo di sterzata maggiore; di fatto è uno dei pochi bus realizzati ad avere tale configurazione d’abitacolo, il che rende questo Skoda uno dei bus più straordinari mai realizzati. Ne venne realizzato soltanto un prototipo, che purtroppo è andato completamente distrutto durante la Seconda Guerra Mondiale, andando completamente a fuoco durante un attacco da parte degli Alleati in Cecoslovacchia.

Nederlands

Onafhankelijk van de politieke gebeurtenissen, omwentelingen en denkbeelden van de jaren ’30 kwamen door een steeds fijner opgebouwd netwerk van autosnelwegen de steden van het Duitse Rijk voor wat betreft de rijtijd steeds dichter bij elkaar te liggen. Volgens de inzichten van verkeersexperts en misschien ook wel politici werd daarbij een steeds grotere plaats voor lijndiensten ingeruimd. Autobussen boden naast de spoorwegen een alternatief voor de burger die geen auto bezat, of die niet per trein wilde reizen.

Hoe veel werk de autobusfabrikanten aan snelle en comfortabele bussen besteedden kan bijvoorbeeld worden gezien aan de 3-assige bussen van Skoda, die in 1938 op de markt kwamen. Een dubbele as achter bracht een vermogen van 108 pk, afkomstig van een 8-liter 6-cilinder benzinemotor, op de weg. Daarmee kon een snelheid van meer dan 100 km/u worden behaald, want de bijzondere aerodynamische vorm maakte het gebrek aan paardenkrachten meer dan goed. Voor de ingenieurs van Skoda was bij de ontwikkeling van de bus een hoge snelheid van het grootste belang en daarom werd er aan een gestroomlijnd uiterlijk veel aandacht besteed. Op de eerste plaats gebeurde dat aan de achterkant die mooi vormgegeven spits toeliep. Ook aan de voorzijde gaf de afgeronde vorm, slechts onderbroken door twee koplampen, de rijwind weinig grip. Het streven naar perfectie zag men terug in het feit dat de achterwielen geheel bedekt waren terwijl de voorwielen, vanwege de wieluitslag, onbedekt bleven.

Niet alleen het uiterlijk van de bus was revolutionair, maar ook de vering. Elk van de drie assen beschikte over een in die tijd zeker niet gebruikelijke onafhankelijke wielophanging, waarmee de passagiers van een hoog rijcomfort verzekerd waren. De buitenissigheid van het model werd nog benadrukt door het feit dat de bestuurder in het midden zat – vermoedelijk om meer ruimte te geven aan de rondingen van de voorzijde. Helaas ging het enige prototype bij een geallieerde aanval in de Tweede Wereldoorlog verloren.