other languages

Italiano

A causa dell’aumento del traffico aereo negli aeroporti, agli inizi degli anni ’50 sempre più veicoli chiamati “Follow-Me” vennero utilizzati per questo tipo di strutture. Anche il famoso aeroporto Tempelhof di Berlino ne utilizzò uno: e si trattò di un simpatico Volkswagen Maggiolino adattato proprio a regolamentare il traffico aereo!

L’aeroporto militare Tempelhof fu aperto per l’utilizzo civile il primo luglio del 1950; dopo nemmeno un anno, il 9 luglio del 1951, il terminal per il traffico aereo fu ufficialmente aperto. All’inizio venne principalmente utilizzato dalle potenze che occuparono il suolo della capitale Tedesca, tra cui lo stesso aeroporto: la PanAm per gli USA, l’Air France per la Francia e la British European Airways, in breve BEA per il Regno Unito. L’Aeroporto si dimostrò un successo e lo si poteva vedere anche dal numero di passeggeri che utilizzarono il trasporto aereo. Se agli inizi, nel 1951, furono oltre 320,000 le persone trasportate, nel 1954, questa cifra raddoppiò, salendo addirittura a 650,000!

Per via del traffico aereo in aumento, la piccola Volkswagen, non omologata per l’utilizzo stradale, fu messa in servizio durante Il 1954. L’Anno di produzione di questo Maggiolino fu probabilmente il 1952 o anche prima dato che non aveva il doppio vetrino sul posteriore (In Italia questa serie viene chiamata affettuosamente Ovalino). Sul retro era installata, allo scopo professionale, una grande fascia luminosa con la scritta “Follow-Me” e “STOP”. Per consentire il contatto visivo tra il “Marshaler” (Moviere) e il pilota dell’aereo, il lunotto posteriore del Maggiolino fu esteso fino al tetto dell’auto.  Sfortunatamente non si sa quale carrozzeria o azienda fu responsabile per la conversione e la verniciatura (Il giallo non faceva parte della gamma colori del Maggiolino degli anni ’50) di questo Maggiolino. Ulteriori informazioni, come anche la stessa vettura, non sono sopravvissute fino ai nostri tempi.

Nederlands

Ten gevolge van de sterk toegenomen vliegbewegingen werden er in het begin van de jaren ’50 op de verschillende luchthaven-platforms steeds meer “Follow-Me” auto’s in gebruik genomen. Dus ook op het vliegveld Tempelhof in Berlijn waar (minstens) één VW Kever voor deze begeleidingstaak werd ingezet.

Het oorspronkelijk militaire vliegveld Tempelhof werd op 1 juli 1950 officieel vrijgegeven voor de burgerluchtvaart en ongeveer een jaar later, op 9 juli 1951, begon de daadwerkelijke afhandeling van passagiers. Er landden en stegen vliegtuigen op uit de landen die de Westelijke geallieerde bezettingsmacht vormden: PanAm uit de Verenigde Staten, Air France uit Frankrijk en British European Airways, kortweg BEA, uit Groot-Brittannië. Hoe welkom deze luchtverbindingen waren moge blijken uit de passagiersaantallen uit die jaren. Registreerde de luchthaven Tempelhof in 1951 nog 320.000 reizigers, in 1954 was dit aantal al gestegen naar meer dan 650.000 personen.

Om het hoofd te bieden aan het toegenomen vliegverkeer zette men deze – niet op de openbare weg toegelaten – Volkswagen op het platform in. De gele kever die van vóór oktober 1952 dateerde (het model had immers nog geen ventilatieraampjes in de deuren) was aan de achterkant vakkundig voorzien van een extra grote lichtbak met de woorden “Follow Me” met daaronder een stopsignaal. Opdat oogcontact met de piloot in het volgende vliegtuig kon worden onderhouden, werd de achterruit tot ver in het dak doorgetrokken. Helaas is niet bekend welke carrossier indertijd voor de ombouw verantwoordelijk was en wie de VW kever in zijn niet originele gele kleur heeft gespoten. Alle nadere gegevens ontbreken en ook de VW Kever zelf is niet bewaard gebleven.