other languages

日本人

第二次世界大戦後、フランコ将軍の指揮下で、スペインは自給自足経済を促進しました。これは、経済のほぼすべての部門に影響を及ぼし、したがって自動車産業にも影響を及ぼしました。トラックの製造のために、「ENASA S.A.」として知られる国営工場「Empresa nacional autocamiones sociedad anonima」が設立されました。戦後間もない「ヒスパノスイザ」とそのモデル「66 G」の生産を引き継いだ生産で、現在は国内でペガソの名称で販売されています。 1954年には、140馬力のディーゼルエンジンを扱うことになり、最高速度は約80 km / hまで加速することができました。この時期はまた、多くの消防署が新しい緊急車両を導入している時でした。

基本的に、消防車はすべて、運転席を閉じた状態を義務付けられていました… ある一台を除いて!

シエラモレナに本拠を置く会社「Mining Metallurgical Society」がなぜ従来の消防車とは大きく異なり、量産車でない特別なトラックを注文したのか、その理由はわかりません。おそらく、工場のそびえ立つボイラーに届くように回転可能なはしごを所有したいという単純な願いが理由だったかもしれません。高価な車体を装備せずに広範囲を移動できるという理由だったのかもしれません。ただ今考えられる理由は2つあります。1つ目は、消防車が会社の敷地内でのみ使用されていたため、車両登録センターの規則や規制を満たす必要がなかったこと、2つ目は、実用主義に関連しています、つまり回転はしごを装備していながら、オープンになっている運転室を運転席から車両後部に素早く到達できるということです。車両を出入りする必要がないため、貴重な時間を節約できます。

Nederlands

Na de Tweede Wereldoorlog werd Spanje, onder het bewind van Generaal Franco, omgevormd tot een zelfvoorzienend land. Dat betrof nagenoeg alle facetten van de economie en daarmee ook de automobielindustrie. Voor de vrachtwagensector werd daartoe de ‘Empresa Nacional Autocamiones Sociedad Anonima’ opgericht, een staatsbedrijf dat bekend stond onder zijn afkorting ‘ENASA’. Grondslag voor dit nieuwe bedrijf was de reeds kort na de oorlog overgenomen productie van ‘Hispano Suiza’ en hun type 66G, dat nu onder de nieuwe merknaam PEGASO op de thuismarkt verscheen. In 1954 werd een 140 pk sterke dieselmotor in het programma opgenomen, waarmee de vrachtauto een topsnelheid van zo’n 80 km/u kon halen. In deze periode werden ook veel brandweerkorpsen van nieuwe blusvoertuigen voorien.

In principe was het bij brandweerauto’s verplicht deze uit te rusten met de gebruikelijke gesloten cabine – op één na. Het is niet bekend wat de ‘Mining Metallurgical Society’ in de Sierra Morena er indertijd toe bracht een speciaal model te bestellen dat in niets leek op andere brandweerauto’s en dat ook afweek van Pegaso’s serieproductie. Misschien zochten ze simpelweg een ladderwagen die in staat was de top van de hoog oprijzende fabrieksketels te bereiken en mogelijk was dat de overweging om de carrosserie niet geheel af te werken. Twee redenen waren daarvoor denkbaar. Ten eerste werd de brandweerauto uitsluitend op het eigen terrein door de eigen bedrijfsbrandweer gebruikt en dus hoefde er met de bepalingen die golden voor de openbare weg nauwelijks rekening te worden gehouden. Het tweede argument was praktischer: door de ruimte tussen de draailadder de cabine open te laten werden in geval van nood belangrijke seconden gespaard, want uitstappen was niet langer nodig!

Polski

Po II wojnie światowej Hiszpania generała Franco przyspieszyła swój marsz ku gospodarce samowystarczalnej. Wpłynęło to na prawie wszystkie gałęzie gospodarki, w tym na przemysł motoryzacyjny. Produkcją ciężarówek zajęły się nowo powstałe państwowe zakłady Empresa Nacional de Autocamiones, w skrócie ENASA. Dwa lata po drugiej wojnie światowej firma przejęła spółkę Hispano-Suiza i jej model ciężarówki 66 G, która od tej pory zyskała nową nazwę – Pegaso. W 1954 r. do „pegazów” rozpoczęto wmontowywanie silników wysokoprężnych o mocy 140 KM, które umożliwiały rozpędzenie pojazdu do prędkości maksymalnej wynoszącej 80 km/h. W tym samym czasie wiele jednostek hiszpańskiej straży pożarnej wyposażano w nowe wozy strażackie.

Zasadniczo wszystkie samochody pożarnicze były obowiązkowo wyposażone w zamkniętą kabinę kierowcy, choć był wyjątek. Nie wiadomo co skłoniło petrochemię Enpetrol Calvo Sotelo z Puertollano, żeby zamówić ciężarówkę tak bardzo różniącą się od tradycyjnych wozów strażackich i nie będącą seryjnym pojazdem. Prawdopodobnie powodem tej decyzji była drabina osadzona na obrotnicy, która umożliwiałaby dostęp do wysokich zbiorników rafinerii. Możliwe też, że chciano zrezygnować z części karoserii, gdyż samochód strażacki był używany na terenie zakładu, a zatem nie podlegał procedurze rejestracji, czyli nie musiał spełniać wymogów dopuszczenia pojazdu do ruchu po drogach publicznych. Ponadto otwarta (pozbawiona tylnej ścianki) kabina kierowcy umożliwiała łatwiejsze i szybsze, bo bez wysiadania z wozu, dotarcie na tył pojazdu, gdzie mieściła się obrotnica z drabiną, co w przypadku wozu strażackiego owocowało cenną oszczędnością czasu potrzebnego w czasie akcji gaśniczej.