SOLD OUT/ AUSVERKAUFT
other languages
日本人
1924年、ヴァイヒンゲン市長が議会で、新しい消防車の必要性を調査し、それを作成して市と周辺の町に役立てるための資金を承認しました。シャーシの長さ、エンジンのサイズ、搭載する機器のリストなど、多くの技術的側面が議論されたことは間違いありません。最も重要なことは、そのような市民の車の購入のための資金計画が必要でした。ヴァイヒンゲンとその周辺のコミュニティがリソースをプールして31,360.90マルクを集めたことを示す歴史的記録が見つかりました。その集められた資金で、ドイツの会社ベンツ-ガッゲナウから新しい消防車が購入されました。
市の有力者たちは、40馬力のエンジンを搭載したベンツタイプ2 CSNシャーシの購入を選択しました。トラックは、市職員が提供する詳細な仕様に従って設計および組み立てられました。エンジンは、必要に応じて作動できる強力なトランスミッションで接続された3段の中央ウォーターポンプを駆動しました。タック本体の後部に大きなホースリールがあり、本体の側面に木製のはしごが運ばれました。必要なすべての消防用具と11人の消防士を追加すると、車両の総重量は合計2.5トンになりました。わずか40馬力で、ベンツ消防車は50 km / hの最高速度を達成するのに苦労しました。
1925年6月3日、ついにヴァイヒンゲン消防隊に新しい消防車が納品されました。正式には「AutomobilspritzeBenz-Gaggenau」(消防隊ベンツ-ガッゲナウ)として指定され、明るい赤に塗られ、第二次世界大戦まで活躍した防火協会の誇りとなりました。最後に活躍した消防署は、コーンウェストハイムにあるサラマンダーの消防隊でした。現役の最後の任務は、古いベンツ2
CSNがウィネンデンの消防署博物館に引退したときでした。今日まで、それは展示されており、訪れるすべての人に賞賛されています。それは、本当に長い間過ぎた時代の精神を反映しています。車両に屋根はなく、当時の消防士は寒暖、風雨に耐えました。
Nederlands
In 1924 wilde de gemeente Vaihingen een nieuwe brandweerauto aanschaffen. Waarschijnlijk onder leiding van de burgemeester werd niet alleen gediscussieerd over de vraag op welk chassis het blusvoertuig geconstrueerd moest worden, maar ook hoe e.e.a. gefinancierd zou kunnen worden. Uiteindelijk deden ook de omliggende dorpen, het regionale bestuur en zelfs de plaatselijke industrie mee om gezamenlijk de koopprijs van precies 31.360,90 Mark bij elkaar te brengen. Met dat bedrag in de hand kon de gemeente bij Benz-Gaggenau een brandweerauto laten bouwen.
De ambtelijke inkopers kozen voor een Benz Type 2 CSN chassis met een 40 pk sterke motor. De blusinrichting werd geheel naar wens van de koper samengesteld en bestond uit een drietraps centrale pomp die d.m.v. een transmissie door de motor werd aangedreven. Met de overige accessoires, zoals een slanghaspel achterop, de houten ladders, de onontbeerlijke gereedschappen en niet op de laatste plaats de maximaal elf brandweermannen, kwam het gewicht van de bluswagen op zo’n 2,5 ton. Dankzij de 40 paarden onder de motorkap kon de Benz een top van 50 km/u bereiken.
Op 3 juni 1925 nam de brandweer van Vaihingen dit nieuwe gevaarte in ontvangst. Al snel werd de vuurrode Benz, officieel ‘Automobilspritze (blusvoertuig) Benz-Gaggenau’ genaamd, de trots van de dat jaar opgerichte brandweerfederatie. Tot in de Tweede Wereldoorlog werd de bluswagen door de gemeente ingezet en uiteindelijk kwam hij terecht bij de bedrijfsbrandweer van de firma Salamander in Kornwestheim. Een langzaam einde op de schroothoop werd de Benz 2 CSN gelukkig bespaard en vandaag de dag valt de brandweerauto te bewonderen in het brandweermuseum van Winnenden. Het is een relikwie uit de tijd dat brandweerauto’s nog geen dak hadden en de bemanning aan alle weersomstandigheden waren blootgesteld.
Polski
W 1924 r. Burmistrz Vaihingen przeprowadził dyskusję na temat potrzeb związanych z projektem stworzenia nowego wozu strażackiego oraz powołał fundusz na jego budowę. Pojazd miał zostać oddany do użytku miasta i okolicznych miejscowości. Nie ma wątpliwości, że omówiono wiele aspektów technicznych, takich jak długość podwozia, rozmiar silnika i listę wyposażenia w sprzęt pożarniczy . Co najważniejsze, potrzebny był plan gromadzenia funduszy na zakup takiego pojazdu obywatelskiego. Znaleziono zapisy historyczne, które wskazują, że dzięki mieszkańcom Vaihingen i okolicznym społecznościom udało się zgromadzić fundusze wysokości 31330,90 marek. Gdy kwota ta została zebrana zamówienie na nowy samochód strażacki zostało złożone niemieckiej firmie BENZ - Gaggenau.
Ojcowie miasta zdecydowali się na zakup podwozia Benz Type 2 CSN napędzanego silnikiem o mocy 40 koni mechanicznych. Ciężarówka została zaprojektowana i zmontowana zgodnie ze szczegółowymi specyfikacjami dostarczonymi przez pracowników miasta. Silnik napędzał trzystopniową centralną pompę wodną połączoną mocną przekładnią, którą można było włączyć w razie potrzeby.
Duży bęben na wąż znajdował się z tyłu korpusu, a drewniane drabiny były prowadzone z boku korpusu. Dodając wszystkie wymagane narzędzia pożarnicze i jedenastu strażaków całkowita waga pojazdu osiągała około 2,5 tony. Mając zaledwie 40 KM pod maską, samochód strażacki Benz mógł osiągnąć maksymalną prędkość 50 km / h.
3 czerwca 1925 r. Straż pożarna w Vaihingen otrzymała swój nowy samochód strażacki. Oficjalnie oznaczony jako „Automobilspritze Benz-Gaggenau” (Straż Pożarna Benz-Gaggenau). Wóz strażacki został pomalowany na jaskrawoczerwony kolor i szybko stał się dumą stowarzyszenia ochrony przeciwpożarowej, gdzie służył aż do II wojny światowej. Koniec czynnej służby nastąpił, gdy stary Benz 2 CSN został wycofany z eksploatacji i trafił do muzeum straży pożarnej w Winnenden. Do dziś tam się znajduje i jest podziwiany przez wszystkich odwiedzających. Konstrukcja wozu odzwierciedla ducha czasu, który już dawno minal. Ten wóz strażacki nie posiadał dachu, a strażacy tego okresu po prostu znosili pogodę bez względu na warunki atmosferyczne .
Español
Durante 1924, hubo un debate dirigido por el alcalde de Vaihingen para estudiar la posibilidad de incorporar un nuevo vehículo de bomberos, autorizar los fondos para fabricarlo y ponerlo en servicio para la ciudad y las localidades circundantes. No hay duda de que se discutieron muchos aspectos técnicos, como la longitud del chasis, el tamaño del motor y el equipamiento del vehículo. Pero lo más importante es que se necesitaba un plan para sufragar la compra del vehículo cívil. Se han encontrado registros históricos que indican que Vaihingen y las comunidades circundantes agruparon sus recursos para recaudar la cantidad de 31.360,90 marcos, una cantidad reunida al tiempo que se adquirió el pedido para el nuevo camión de bomberos hecho a la firma alemana BENZ – Gaggenau.
Los padres de la ciudad optaron por comprar un chasis CSN Benz Tipo 2 que estaba propulsado por un motor de 40 caballos de fuerza. El camión fue diseñado y montado de acuerdo con las especificaciones proporcionadas por el personal de la ciudad. El motor también daba potencia a una bomba de agua central de tres etapas que estaba conectada por una poderosa transmisión que podía ser puesta en servicio cuando fuera necesario. Había un gran rollo de manguera en la parte posterior del vehículo y escaleras de madera a un lado. Todo ello, unido a todas las herramientas necesarias para combatir el fuego, los once bomberos que el camión podía transportar, y su peso bruto daban un peso de 2,5 toneladas en la báscula. Con sólo 40 CV bajo el capó, el camión de bomberos Benz sufría para alcanzar una velocidad máxima de 50 km/h. El camión no tenía techo, con lo que los bomberos de aquel tiempo debían simple y llanamente soportar el clima, con independencia de la época del año.
El 3 de junio de 1925, el cuerpo de bomberos de Vaihingen recibió su nuevo vehículo para la lucha contra los incendios. Oficialmente designado como "Automobilspritze Benz-Gaggenau" (Brigada de Bomberos Benz-Gaggenau), fue pintado de rojo brillante y rápidamente se convirtió en el orgullo de la asociación de prevención de los incendios, y sirvió hasta bien entrada la Segunda Guerra Mundial. La última estación de bomberos activa en la que sirvió fue en la del cuerpo de bomberos de Salamander, ubicado en Kornwestheim. El fin del servicio activo llegó cuando el antiguo Benz 2 CSN fue retirado y enviado al museo del departamento de bomberos en Winnenden. A día de hoy, está en exhibición y admirado por todos los que la visitan. El camión refleja el espíritu de su época, unos tiempos ya remotos.