other languages

日本人

タイプ600を携え、オランダのＤＡＦ（1932年に設立された会社「VanDoorne’s Aanhangwagenfabriek N.V.」の略称）が、初めて乗用車市場に参入した。タイプ33の後にタイプ44が続いた。当時の通常のカテゴリーに当てはめると、車は「下位中産階級」に分類された。 1966年から車は量産された。 34hp, 2気筒ボクサーエンジンは多くの顧客にとって弱すぎると感じられることがすぐに明らかになった。その「弱い」エンジンと構造の単純さにもかかわらず、車は主に地元の顧客に非常に人気があった。 DAFは1974年まで生産を続けた。1972年からスウェーデンのボルボ工場が自動車の生産に加わった。

1971年製のDAF 44は、1970年代の後半、当時人口が約20,000人だった北ホラント州の町であるディーメン村の消防士の注目を集めた。地元の消防士の50周年の過程で、特別に改造されたDAF 44でそれを祝いたいという要望が高まり、それまでは民間目的でのみ使用されていたDAF44を緊急車両に改造することになった。地元の消防隊員の職人技だけで、小型乗用車は新しい目的のために改造された。その過程で、サイドウィンドウの高さでリアエリアがすべて取り除かれた。それにもかかわらず残ったボディの下部と側面には、十分な剛性があった。後部には、縦に2つのシートベンチが設置された木製の構造物が取り付けられた。各ベンチには2人の消防士が座ることができた。運転手と助手席とあわせて、合計6人が現場に輸送することができた。

消防隊としての本来の目的は、後部エリアの上のルーフラックに取り付けられたサクションホースとスライディングラダーの機器によって確実に遂行された。公表されている情報が正しければ、携帯用噴霧器も、トレーラーとして牽引された。

Nederlands

Met de 600 betrad DAF – de afkorting van de in 1932 opgerichte ‘Van Doorne’s Aanhangwagenfabriek N.V. – in 1958 voor het eerst de markt van personenauto’s. Nieuwe types volgenden elkaar in rap tempo op en in september 1966 werd de 44 gepresenteerd.  In het spraakgebruik van die tijd was de auto bedoeld voor het ‘lagere middensegment’. Al snel bleek echter dat de 34 pk sterke boxermotor voor veel kopers te zwak was. Ondanks deze zwakke motorisering en zijn betrekkelijk eenvoudige uitrusting bleek het model populair bij het hoofdzakelijk Nederlandse koperspubliek en de auto bleef tot 1974 in productie. Vanaf 1972 had het Zweedse Volvo een aandeel in de productie bij DAF.

Een in 1971 geproduceerde DAF 44 trok in de tweede helft van de jaren ’70 de aandacht van de brandweer in de Gemeente Diemen, een plaats met in die dagen zo’n 20.000 inwoners in de provincie Noord-Holland. De plaatselijke brandbestrijders wilden hun 50-jarige jubileum op passende wijze vieren en besloten een tot dat moment civiele Daf 44 tot brandweerwagen om te toveren. Het waren de brandweermannen zelf die de kleine personenwagen voor zijn nieuwe taak geschikt maakten. De complete achterkant ter hoogte van de raampartij werd verwijderd en het overgebleven gedeelte van de carrosserie was klaarblijkelijk stijf genoeg om deze conversie op te vangen. Bovenop monteerde men een constructie uit staal en hout bestaande uit twee aan de zijkant gemonteerde banken, waarop aan elke kant twee brandweerlieden plaats konden nemen. Samen met chauffeur en bijrijder konden zo zes personen vervoerd worden.

Functioneel was het voertuig ook: aan de achterkant bevond zich een constructie met een zuigslang en een uitschuifbare ladder. Als men de eigentijdse getuigenissen mag geloven werd door de omgebouwde DAF 44 ook nog draagbare spuit op een aanhanger meegenomen. 

Polski

Założona w 1932 roku holenderska fabryka DAF (Van Doorne’s Aanhangwagenfabriek N.V.) wkroczyła na rynek samochodów osobowych, debiutując modelem Type 600. Niebawem pojawił się Type 44. Według ówczesnych kategorii samochód zaklasyfikowano do niższej klasy średniej. Od 1966 samochód wszedł do produkcji seryjnej. Szybko okazało się, że dla wielu nabywców zamontowany dwucylindrowy silnik typu bokser o mocy 34 KM był zbyt słaby. Pomimo niezbyt imponującej jednostki napędowej jak i prostej konstrukcji, samochód cieszył się dużą popularnością – głównie wśród lokalnej klienteli. W 1974 roku firma DAF wstrzymała produkcję pojazdu, a w jego wytwarzaniu od 1972 roku uczestniczyło Volvo.

W drugiej połowie lat 70. XX wieku w centrum zainteresowania strażaków z Diemen – liczącego wówczas prawie 20 000 mieszkańców miasta w Holandii Północnej – znalazł się pojazd DAF 44 z 1971 roku. Z okazji 50-lecia miejscowej jednostki straży pożarnej pojawiła się chęć uczczenia tej okazji specjalnie przebudowanym DAF-em 44. Dlatego używany do tej pory tylko do celów cywilnych DAF 44 przerobiono na wóz bojowy. Dzięki kunsztowi miejscowej załogi straży pożarnej niewielki samochód osobowy przystosowano do wykonywania nowych zadań. Podczas przebudowy usunięto tył do wysokości dolnych krawędzi bocznych szyb. Na szczęście pozostała dolna i boczna część nadwozia zapewniała pojazdowi odpowiednią sztywność. „Pakę” wyposażono w drewnianą zabudowę, w ramach której umieszczono dwie ławki. Na każdej z nich mogło zasiąść dwóch strażaków. Tak więc na miejsca akcji mogło się udać łącznie sześciu strażaków (razem z kierowcą i pasażerem z przodu).

Na wyposażeniu wozu bojowego znalazł się wąż gaśniczy i wysuwana drabina, którą zamontowano na bagażniku dachowym. Jeśli wierzyć opublikowanym informacjom, przekonstruowany DAF 44 służył również jako holownik przyczepy, na której znajdowała się strażacka motopompa.