other languages

日本人

北アイルランド、特にベルファストでの紛争により、「ロイヤルアルスター警察」、略してRUCは早くから装甲車に頼るようになった。そして1950年代末に向けて、装甲車は新車に切り替わっていった。多分、愛国心からか、ランドローバーのシャシーに新型装甲車を搭載する案が浮上した。1961年、最初のプロトタイプが完成し、ドアやフロントなどの重要な部分が厚い鋼板で覆われ、将来の攻撃に耐えられるようになっていた。1966年、最初の10台がRUCに納品され、Mk 1と命名された。

Mk 1はMk 2に置き換えられ、主な違いは2.6リッター、77馬力のエンジンの搭載と、より強力な鋼板の採用である。厚さ7.25mmの板金に代わり、8.25mmの金属部品が取り付けられるようになった。

1971年、Mk 2はMk 3に置き換えられた。2.6リッター6気筒ガソリンエンジンを搭載し、エンジン出力は90馬力。装甲の基本原理はそのまま踏襲され、オプションで用意された豊富な特殊装備もこの範囲にとどまった。例えば、突進を想定したフロントの重厚な装甲などである。また、ショルランド社からは、パンクした状態でも走行を続けることができるタイヤも提供された。

Nederlands

Het conflict in Noord-Ierland, en in het bijzonder in Belfast, leidde ertoe dat de ‘Royal Ulster Costabulary’, afgekort RUC, al vroeg pantservoertuigen in haar wagenpark telde. Tegen het eind van de jaren ’50 moesten deze door nieuwe vervangen worden. Mogelijk om vaderlandslievende redenen kwam men op het idee deze nieuwe pantserwagens op het chassis van een Land Rover te bouwen. In 1961 was het eerste prototype klaar, waarbij, om bestand te zijn tegen mogelijke aanvallen, de belangrijke onderdelen zoals de deuren en de voorzijde met pantserstaal waren versterkt. In 1966 werden de eerste tien exemplaren, aangeduid als Mk 1, bij de RUC afgeleverd.

De Mk 1 werd afgelost door de Mk 2, waarbij het belangrijkste verschil zat in de inbouw van de 2,6 liter motor met nu 77 pk en nog dikkere bepantsering. In plaats van 7,25 mm staal werd voortaan staal met een dikte van 8,25 mm toegepast.

In 1971 werd de Mk 2 opgevolgd door een nog nieuwere ontwikkeling: de Mk 3. Ook hier werd de zescilinder 2,6 liter motor ingebouwd, maar nu met een vermogen van 90 pk. Aan het principe van de bepantsering werd vastgehouden en ook de vele op wens leverbare speciale uitrustingsstukken bleven in het assortiment. Het was o.a. mogelijk de voorkant te voorzien van extra zware bepantsering, waarmee ook kon worden geramd. Daarnaast bood Shorland banden aan waarmee het mogelijk was ook in platte toestand door te rijden.

De Shorland Mk 3 werd vanaf 1975 ook ingezet door de Nederlandse Rijkpolitie voor surveillance, begeleiding en verkenning o.a. bij de Mobiele Eenheid. Op Schiphol werd er een aantal permanent gestationeerd voor bewaking van vliegtuigen die een doelwit konden zijn van terroristische aanslagen.

Na de Mk 3 volgde in 1980 nog de Mk 4 en in 1968 de Mk 5 – met steeds een nieuwere Land Rover motor. Ook als het uiterlijk nog in weinig opzichten aan het oorspronkelijke model doen denken, blijft het front onmiskenbaar dat van de geliefde Britse terreinwagen.

Polski

Konflikt w Irlandii Północnej, zwłaszcza w Belfaście, spowodował, że Królewska Policja Ulsteru (Royal Ulster Constaburlary, RUC), stosunkowo wcześnie wprowadziła do swojej floty pojazdy opancerzone – pod koniec lat 50. miały one zostać zastąpione nowymi samochodami. Prawdopodobnie z powodów patriotycznych powstał pomysł zbudowania nowych pojazdów opancerzonych na podwoziu land rovera. W 1961 roku skonstruowano pierwszy prototyp, w którym znalazły się specjalne drzwi i przód z grubej blachy odporne na potencjalne ataki. W 1966 roku pierwsze dziesięć terenówek oznaczonych symbolem Mk 1 trafiło do RUC.

Wkrótce Mk 1 został zastąpiony przez Mk 2, a główną różnicą było zamontowanie 2,6-litrowego, 77-konnego silnika oraz grubszych blach (zamiast o grubości 7,25 mm zastosowano poszycie 8,25-milimetrowe).

W 1971 roku Mk 2 zastąpiono Mk 3. Nowszy model wyposażono w 6-cylindrowy silnik benzynowy o pojemności 2,6 litra i mocy 90 KM. Jak przystało na samochód policyjny do zadań specjalnych, land rover został wyposażony m.in. w masywny pancerz z przodu, który ułatwiał ewentualne taranowanie. W shorlandach zakładano także opony typu run flat, dzięki którym możliwe było kontynuowanie jazdy po ich przebiciu i utracie ciśnienia.

Po Mk 3 w 1980 roku pojawiła się wersja Mk 4, a w 1986 roku Mk 5 – oznaczenia pochodziły od silników marki Land Rover. Nawet jeśli wizualnie pojazdy RUC nie przypominały już pierwowzoru, to dzięki charakterystycznemu przodowi samochodu wciąż można rozpoznać popularną brytyjską terenówkę.