other languages

日本人

Nederlands

Het nieuwe, 184 pagina’s tellende boek “AutoCult” Edition 2024 is niet zomaar een boek – het is het boek voor autoliefhebbers die meer willen weten over vergeten automobielen, merken, ontwerpers en ontwikkelingen.  Of het nu om zeldzame, snelle of gewoon gekke ontwerpen gaat – de vele interessante verhalen met historische achtergrond, verluchtigd met veel historische foto’s en afbeeldingen van de AutoCult modellen uit 2024 maken dit boek tot verplichte kost voor eenieder die geïnteresseerd is in de geschiedenis van de automobiel. Omdat de tijd niet stilstaat en ook wij een kleine bijdrage aan een groenere wereld willen leveren zien wij dit jaar af van een gedrukt boek bij het jaarmodel. In plaats daarvan voegen wij een USB-Stick met daarop een digitale uitgave van het boek bij.

De pogingen om bij Tatra een opvolger van de limousine type 603 te vinden, duurden zonder succes vanaf 1956 tot het midden van de jaren ’60. In 1966 werd het project nogmaals op de voorgrond geplaatst en er volgde een oproep voorstellen in te dienen. Uiteindelijk werden er enkele honderden ontwerpen ingediend, een aantal dat na een eerste schifting van de serieuze versies al behoorlijk werd verkleind. Van die beperkte keuze bleven er uiteindelijk 20 inzendingen over, die volgens de jury een kans op succes hadden. Van deze ontwerpen werd een model in de schaal 1:10 gebouwd.

Na verdere inperking bleven nog vijf modellen over en die werden vervolgens in werkelijke grootte vormgegeven. Zij kregen van Tatra de intern gebruikte afkortingen X-1 tot en met X-5 mee.

De versies X-2 en X-3 die ontstonden onder leiding van Ing. Arch Otto Diblik leken op een aantal punten op elkaar. Het meest opvallende aspect van deze beide voorstellen was de vormgeving van de achterruit. Deze zat weliswaar als gebruikelijk enigszins rechtop in zijn omlijsting, maar de carrosserie had ter plekke een zeer ongebruikelijke en revolutionair ogend wigvormig uiterlijk. Dit was ongetwijfeld de blikvanger van de vierdeurs sedan, maar ook de in de uiterlijke vormgeving goed geïntegreerde achterbumper met een naadloze overgang in de linker en rechter achterlichten zag er zeer weloverwogen uit. Hoe dit in werkelijkheid en daarmee in serieproductie in de tweede helft van de jaren ’60 had moeten worden geïmplementeerd valt moeilijk te beoordelen, want het bleef bij dit ene, niet rijdende, studiemodel.

Polski

„AutoCult Edition 2024” to książka dla entuzjastów motoryzacji, którzy chcą dowiedzieć się więcej na temat dziejów dawno zapomnianych samochodów, marek motoryzacyjnych i wydarzeń z branży automobilizmu. Niezależnie od tego, czy krótkie opowieści dotyczą pojazdów rzadkich, szybkich czy wręcz dziwnych, wiele interesujących historii uzupełnionych wieloma archiwalnymi zdjęciami i ilustracjami modeli AutoCultu wyprodukowanych w 2024 roku, sprawia, że ta publikacja (jak również kolejne wydania) jest doskonałą propozycją czytelniczą dla osób zainteresowanych historią motoryzacji. Ponieważ czas nie stoi w miejscu, a my również chcemy podążać za postępem, zdecydowaliśmy się nie drukować książki tradycyjnej formie, jak to miało miejsce w poprzednich latach. Zamiast tego postanowiliśmy umieścić tegoroczną edycję 2024 na pendrajwie USB i załączyć tę cyfrową formę książki do naszego „Modelu Roku”.

Od 1956 roku do połowy lat sześćdziesiątych XX wieku podejmowane przez Tatrę próby znalezienia następcy sedana 603 nie powiodły się. Jednak w 1966 roku projekt przywrócono do życia i opublikowano zaproszenie do składania propozycji. Ostatecznie napłynęło kilkaset projektów, których zgrubna weryfikacja pozwoliła wyłonienie niewielkiej liczby czołowych pomysłów. Ostatecznie do finału trafiło dwadzieścia zgłoszeń, które jury uznało za obiecujące. Koncepcje następnie wdrożono w postaci modeli w skali 1:10.

W wyniku dalszego zawężenia kryteriów pozostało tylko pięć modeli, a ich projekt wykonano w oryginalnym rozmiarze. Oznaczono je symbolami od X/1 do X/5 – wewnętrznej numeracji projektu Tatra.

Dwie wersje X/2 i X/3 powstały pod kierownictwem inżyniera Otakara Diblíka i pod pewnymi względami były podobne. Najbardziej uderzającą cechą tych dwóch propozycji była tylna szyba. Mimo że była ona dość standardowo – pionowo – osadzona, to nadwozie przedstawiało niezwykle nietypowy i rewolucyjny wygląd – kształt klina. To niewątpliwie przyciągało wzrok czterodrzwiowego sedana. Ponadto tylny zderzak zlicowany z nadwoziem, płynnie przechodzący w sekcję tylnych świateł również prezentował się bardzo odważnie jak na tamte lata. Obecnie bardzo trudno ocenić, czy samochód o takim wyglądzie w drugiej połowie lat sześćdziesiątych XX wieku miał szanse na wdrożenie do produkcji seryjnej, ponieważ nigdy nie wyszedł poza stadium projektowe.